تحلیل حالت پایه ایزوتوپ‌های ناپایدار نئون Ne28-24 در واکنش برکنی تک نوترونی

Abstract

در این تحقیق حالت زمینه پنج ایزوتوپ ناپایدار نئون 28-24=A با استفاده از داده‌های موجود شامل سطح مقطع برکنی تک نوترونی مورد تحلیل قرار گرفته است. در ابتدا با استفاده از مدل اپتیکی گلوبر سطح مقطع تک ذره‌ای در دو مرحله محاسبه شده است. سپس ضرایب اسپکتروسکوپی هر حالت تک ذره‌ای با استفاده از کد OXBASH که مبنای آن مدل لایه‌ای است، استخراج شده است. با ترکیب سطح مقطع‌های تک ذره‌ای و ضرایب اسپکتروسکوپی سطح مقطع برکنی تک نوترونی به‌دست‌آمده و با داده‌های تجربی مورد مقایسه قرار گرفته است. درصد فراوانی حالت پایه هسته باقیمانده (پاره) 1-A در حالت نهایی واکنش نسبت به حالت های برانگیخته آن بیشتر است(بیشتر از 60 %). سهم واکنش برکنی نسبت به کشسان به دلیل انرژی بستگی کم نوترون بیشتر است. همچنین مقادیر مرتبط به ایزوتوپ‌های زوج سازگاری بیشتری نسبت به ایزوتوپ‌های فرد نشان می‌دهند. با توجه به دامنه تغییرات سطح مقطع های تک ذره ای در محدوده 10 تا 13 % ، بیشتر سهم اختلاف را می‌توان به عدم دقیق بودن چگالی این ایزوتوپ ها نسبت داد.

Keywords

• ایزوتوپ های ناپایدار نئون
• مدل اپتیکی گلوبر
• برهم‌کنش برکنی تک نوترونی
• ضریب اسپکتروسکوپی