میزان فراوانی آسیب های ورزشی و علل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر شرکت کننده در المپیاد سال 89 خراسان رضوی

Abstract

زمینه و هدف: آشنایی بیشتر با علل بروز آسیب در ورزشکاران، بخصوص ورزشکاران جوان به دلیل ویژگی های جسمانی، حرکتی و روانی آنان، ضرورتی در محافل پزشکی ورزشی به شمار می آید. هدف تحقیق حاضر بررسی فراوانی آسیب‌های ورزشی و عوامل مرتبط با آن در بین دانش‌آموزان پسر ورزشکار شرکت کننده در المپیاد ورزشی سال 1389 استان خراسان رضوی در شهرستان سبزوار بود.مواد و روش‌ها: جامعه مورد بررسی 1020 نفر دانش آموز پسر ورزشکار نخبه بودند. این تحقیق به صورت توصیفی-مقطعی در دو سطح مدارس راهنمایی و دبیرستان انجام گرفت. برای جمع‌آوری اطلاعات آسیب‌ها، از فرم گزارش آسیب فولر و همکاران از مجله طب ورزش انگلستان استفاده شد که شامل محل آسیب، نوع آسیب، علت و شدت آن بود. اطلاعات با بهره‌گیری از آمار توصیفی مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در طول برگزاری مسابقات، 122 نفر (حدود 14 درصد) آسیب دیدگی داشتند که بیشترین آن ها به ترتیب در فوتسال 53 نفر (44 درصد)، هندبال 44 نفر (36 درصد)، بسکتبال 18 نفر (14 درصد) و والیبال 7 نفر (6 درصد) بود. بیشترین آسیب‌دیدگی‌ها به ترتیب در اندام تحتانی (51 درصد)، اندام فوقانی (22 درصد) رخ داد. آسیب‌های عضلانی-وتری (81 درصد) بیشترین نوع آسیب بودند. بیشترین علل آسیب، برخورد بین دو بازیکن (86/59 درصد) و سپس عدم گرم کردن صحیح قبل از مسابقه (42/16 درصد) را شامل می‌شد. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان داد که رشته فوتسال و هندبال بیشترین آسیب، بسکتبال و والیبال کمترین آسیب‌دیدگی را داشتند. در بخش‌های آسیب دیده، اندام تحتانی بیشترین آسیب‌ و سر و صورت کمترین آسیب دیدگی، و آسیب‌های عضلانی- وتری بیشترین نوع آسیب‌ها بودند. برخورد بین بازیکنان و عدم گرم کردن اندام‌ها، بیشترین علل آسیب‌ها بودند.

Keywords

• آسیب های ورزشی
• دانش آموزان ورزشکار
• المپیاد ورزشی