نقش سرمایۀ معنوی و صبر در پیش‌بینی میزان سازگاری عاطفی دانشجویان؛ مطالعه‌ای در دوران کووید 19

Abstract

سابقه و هدف: همه‌گیری ویروس کرونا یکی از مهم‌ترین وقایع اجتماعی بشر در قرن حاضر است که اثرات ناشی از آن سازگاری همۀ گروه‌های سنی را تحت‌الشعاع قرار داده است. ازاین‌رو، مطالعۀ حاضر با هدف نقش سرمایۀ معنوی و صبر در پیش‌بینی میزان سازگاری عاطفی دانشجویان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و به‌روش تحلیل رگرسیون است. جامعۀ آماری شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه فرهنگیان بیرجند در سال تحصیلی 1401-1400 بود که 242 نفر به‌شیوۀ نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های سرمایۀ معنوی گل‌پرور و همکاران، صبر‌ خرمائی و همکاران و سازگاری روان‌شناختی سین‌ها و سینگ پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از میانگین و انحراف ‌معیار و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان داد رابطۀ سرمایۀ معنوی با سازگاری عاطفی (01/0P< و 598/0=r) و رابطۀ صبر با سازگاری عاطفی مثبت و معنادار (01/0P< و 569/0=r) بود؛ و مؤلفه‌های سرمایۀ معنوی ۶/۳۵ درصد و مؤلفه‌های صبر ۶/۳۷ درصد از واريانس سازگاری عاطفی را پیش‌بینی کردند. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که درمانگران و پژوهشگران باید به نقش مؤلفه‌های سرمایۀ معنوی و صبر در سازگاری عاطفی دانشجویان توجه بیشتری داشته باشند.

Keywords

• سازگاری عاطفی؛ سرمایۀ معنوی؛ صبر