اثر خستگی اندام تحتانی بر کینماتیک مفصل زانو طی مانور فرود در فوتبالیست‌های مرد بزرگسال

Abstract

مقدمه و اهداف: یکی از رایج‌ترین آسیب‌ها در فعالیت‌های ورزشی پارگی رباط متقاطع قدامی (ACL) است. خستگی جسمی مناطق مختلف اندام تحتانی می‌تواند در تغییر الگوی حرکتی این بخش از بدن مؤثر باشد و ریسک آسیب ACL را افزایش دهد، هدف از این مطالعه بررسی اثر خستگی اندام تحتانی برکینماتیک مفصل زانو طی فرود در فوتبالیست‌های بزرگسال است.مواد و روش‌ها: ده فوتبالیست مرد بزرگسال (میانگین‌±انحراف‌معیار سن: 1/05±20/7±4/17 سال، قد: 4/17±178/9 سانتی‌متر و وزن: 8/04±71/55 کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها پیش‌آزمون را که شامل پریدن و فرود از روی جعبه چهل سانتی‌متری را انجام دادند و دوربین‌های دستگاه موشن آنالیزر والگوس، فلکشن و روتیشن زانو را ثبت کردند. از بخش کینتولز نرم‌افزار پلاگین که به نرم‌افزار کورتکس ضمیمه شده است، جهت سگمنت‌سازی و برای به دست آوردن اطلاعات کینماتیکی استفاده شد. پروتکل خستگی اندام تحتانی شامل ده تکرار اسکات تک پا تا نود درجه فلکشن زانو، دو پرش عمودی حداکثر با یک پا و بیست تکرار از بالا و پایین رفتن از یک پله ۳۱ سانتی‌متری بود. از مقیاس بورگ برای سنجش خستگی استفاده شد. قبل و بعد از اجرای پروتکل خستگی آزمون لی تک پا با هدف مسافت برای اطمینان از سطح خستگی استفاده شد. بعد از انجام پروتکل خستگی پس‌آزمون به عمل آمد. پس از جمع‌آوری داده‌ها از آزمون شاپیرو ویلک جهت نرمالیتی داده‌ها و از آزمون تی زوجی برای مقایسه میانگین در پیش‌آزمون و پس‌آزمون در متغیرهای وابسته استفاده شد.یافته‌ها: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که فلکشن لحظه برخورد تفاوت معناداری از پیش‌آزمون به پس‌آزمون داشته و سایر متغیرهای کینماتیکی تغییرات معنادار از پیش‌آزمون به پس‌آزمون نداشته‌اند. سطح معنادار آماری نیز در سطح 05/P≤0 در نظر گرفته شد.نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که خستگی اندام تحتانی در مطالعه حاضر تا حدودی باعث تغییرات کینماتیکی پیش بین آسیب ACL شده است. تغییرات کینماتیکی شامل کاهش میزان فلکشن لحظه برخورد بوده است که یکی از عوامل پیش‌بین آسیب ACL هنگام فرود است.

Keywords

• کینماتیک
• خستگی
• فرود
• فوتبالیست