مجله پژوهش در علوم توانبخشی (Sep 2012)
تأثیر روند ایجاد خستگی بر روی ثبات وضعیتی و در حین انجام حرکات تکراری تنه در دو گروه افراد سالم و بیماران کمردرد غیر اختصاصی
Abstract
مقدمه: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد شاهدی از نوع شبه تجربی بود که به بررسی تأثیر خستگی بر روی کنترل تعادل و ثبات وضعیتی در افراد کمردردی و گروه سالم پرداخت. مواد و روش‌ها: 14 فرد سالم و 13 بیمار کمردردی حرکات تکراری خم و راست شدن تنه را در سطح میدساژیتال تا سر حد خستگی انجام دادند. پارامترهای استخراجی از مرکز فشار که به عنوان شاخصی جهت ارزیابی تعادل و ثبات وضعیتی هستند و در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند شامل انحراف معیار دامنه حرکت، انحراف معیار سرعت در جهت قدامی خلفی و طرفی، میانگین کلی سرعت و طول مسیر بودند. با استفاده از آزمون Independent t و Paired t تأثیر خستگی در دو گروه و مقایسه وضعیت تعادل در گروه مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در گروه کمردردی، خستگی تأثیر معنی‌داری بر هیچ کدام از پارامترها نداشت، اما در گروه سالم خستگی باعث تغییر معنی‌دار در پارامترهای مشتق از مرکز فشار شد. همچنین قبل از خستگی، ثبات وضعیتی در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج گویای این مطلب است که سیستم کنترل وضعیتی افراد کمردردی قابل تمییز از افراد سالم نمی‌باشد مگر اینکه در معرض اغتشاشی قرار گیرد. همچنین افراد سالم استراتژی‌های متفاوتی در مقایسه با افراد مبتلا به کمردرد در مقابله با خستگی از خود نشان می‌دهند. کلید واژه‌ها: کنترل وضعیتی، کنترل حرکت، خستگی، کمردرد مزمن
