ارتباط سلامت معنوی و سلامت سازمانی در کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی قم

Abstract

سابقه و هدف: سلامت سازمانی توانایی سازمان براي تحقق اثربخش اهداف خود به‌منظور رشد و توسعه است و به دوام و بقای سازمان در محیط خود و سازگاری با آن و ارتقا و گسترش توانایی خود برای سازش بیشتر با محیط اشاره دارد. بنابراین، پرداختن به عوامل مؤثر بر سلامت سازمانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بدین منظور، تحقیق حاضر به بررسی ارتباط سلامت معنوی و سلامت سازمانی در کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی قم پرداخته است. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوۀ گردآوری داده‌ها جزء مطالعات میدانی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش 150 نفر از کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی قم بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 108 نفر حداقل حجم نمونه در نظر گرفته شد که نمونه‌های آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از دو پرسش‌نامۀ استاندارد پس از بررسی روایی و پایایی آنها و برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از آزمون‌ آماری همبستگی استفاده شده است. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن است که بین سلامت معنوی و سلامت سازمانی کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی قم رابطۀ مثبت و معناداری وجود داشت. از نتایج دیگر این مطالعه می‌توان به وضعیت متوسط سلامت سازمانی و سلامت معنوی بالا در جامعۀ بررسی‌شده اشاره نمود. نتیجه‌گیری: درمجموع می‌توان اذعان نمود که سلامت معنوی یکی از عوامل مؤثر در وضعیت سلامت سازمانی است. بنابراین جهت ارتقای سلامت سازمانی می‌توان به سلامت معنوی توجه ویژه‌ای داشت تا از ثمرات آن بهره‌مند شد.

Keywords

• بیمارستان؛ سلامت سازمانی؛ سلامت معنوی؛ کارکنان؛ مدیریت