مطالعات طب ورزشی (Sep 2014)
تأثیر کفش ورزشی با زیرۀ نانوسیلیکا بر بارگیری عمودی و بزرگی نیروی‌های عمودی و قدامی-خلفی عکس‌العمل زمین در فاز اتکای دویدن
Abstract
استفاده از مواد جدیدفناوری نانو در زیرۀ کفش که بتواند بر نیروهای عکس‌العمل زمین در فاز اتکای دویدن تأثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیرۀ کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومربر میانگین نیروی‌های فعال، غیرفعال، پیشروندگی، ترمزی و بارگیری عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیرۀ پلی وینیل کلراید (پی‌وی‌سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره‌های کامپوزیت نانو و پی‌وی‌سی با سرعت 2/0 ±5/3 متربرثانیه روی تختۀ نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس‌العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0α£).میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیشروندگی و بارگیری‌عمودی در کفش کامپوزیت نانو به‌طور معناداری بیشتر از کفش پی‌وی‌سی بود (05/0α£). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیشروندگی و بارگیری‌عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیداکرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی A70 در زیرۀ کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی‌وی‌سیبا سختی A65 افزایش معنادار میانگین نیروی عمودی عکس‌العمل زمین و میانگین نیروی پیشروندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است بهدلیل خاصیت استحکام‌کششی ایجادشده در زیرۀ کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می‌تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب‌های حاصل از دویدن کند.
