Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi (Jan 2016)
Ulaşılabilirliğin Akreditasyon Sürecinde Değerlendirilmesi ve Taşınmaz Kültür Varlıkları
Abstract
Çalışma temel olarak akreditasyonun sürekli kendini yenileyen ve güncelliğini koruması gereken bir sistem olması zorunluluğundan hareketle önce yerelde, sonra da ulusal bazda önerilecek bir akreditasyon sisteminin ilke ve bileşenlerinin belirlenmesini ve düzenlenmesini hedeflenmektedir. Bu amaç doğrultusunda dünyada yıllardan beri yapılmakta olan uygulamaların yerel koşul ve değişkenler ışığında analizi yapılarak, Türkiye’deki mevcut idari ve pratik uygulamalara yönelik müdahale önerisinde bulunulmuştur. Taşınmaz kültür varlıklarının ulaşılabilirlikleri konusunda küresel, uluslararası ve ulusal çalışmalar ve hâlihazır durum araştırılarak, elde edilen veriler ışığında Türkiye’de taşınmaz kültür varlıklarının ulaşılabilirliklerine ilişkin mevcut sistemde herhangi bir düzenleme olmamasından dolayı gerek projelendirme, gerek ruhsatlandırma, gerek uygulama ve gerekse de kullanımların akredite olmadığı ve konuya ilişkin bir yapılandırmaya ihtiyaç olduğu belirlenmiştir. Sorunun çözümüne yönelik olarak Türkiye’deki ihtiyaca yanıt verecek, yerel mevzuat ve teşkilat düzenlemelerini içeren “Koruma-Ulaşılabilirlik Akreditasyon Modeli” önerilmiştir. Sonuç olarak, geliştirilen bu model, taşınmaz kültür varlığı niteliğindeki kamu yapıları başta olmak üzere tüm yapılı çevrenin ulaşılabilirliğini akreditasyon açısından destekleyerek önemli ölçüde yol gösterici niteliktedir.
