تهیه و ارزیابی برون‌تن میکروسفرهای سدیم آلژینات حاوی توکسوئید دیفتری بعنوان حاملی جدید برای رهایش واکسن

Abstract

در طی دو دهه گذشته پلی ساکاریدهایی مانند سدیم آلژینات به تنهایی و یا همراه با سایر پلیمرهای زیستی بطور وسیعی در سامانه‌های رهایش دارو و واکسن مورد استفاده قرار گرفته‌اند. هدف از این تحقیق بررسی توانایی کاربرد میکروپارتیکلهای سدیم آلژینات بعنوان حاملی جدید برای رهایش درون بینی واکسن می‌باشد. برای این منظور، از توکسوئید دیفتری بعنوان یک مدل آنتی ژنی استفاده گردید. در این مطالعه، توکسوئید دیفتری درون میکروپارتیکلهای آلژینات با وزن مولکولی متفاوت بارگذاری گردید. میکروسفرهای آلژینات با استفاده از محلول آبی کلرید کلسیم M1 یا محلول کلرید کلسیم w/w 75/3% در اکتانل نرمال کراس لینک گردیدند. میکروسفرهای تهیه شده از نظر مقدار بارگذاری توکسوئید، اندازه و روند رهایش برون‌تن توکسوئید مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطالعه نشان داد که اندازه میکروسفرهای آلژینات بسته به وزن مولکولی پلیمر و روش فرمولاسیون متغیر است. مطالعات برون‌تن نیز بیانگر رهایش دو مرحله‌ای توکسوئید بود بطوریکه میزان رهایش اولیه در مورد میکروسفرهای کراس لینک شده با محلول M1 کلرید کلسیم کمتر از نمونه‌های تهیه شده با کراس لینکر اکتانل نرمال بود.

Keywords

• میکروسفرهای آلژینات
• وزن مولکولی آلژینات
• کراس لینکر کلرید کلسیم
• توکسوئید دیفتری