بررسی تاثیر اسفنج ژلاتینی و شستن دهان با Tranexamic acid در جلوگیری از خونریزی پس از کشیدن دندان، در بیماران مصرف کننده وارفارین

Abstract

مقدمه:کنترل خونریزی در بیماران مصرف کننده داروهای ضد انعقادی مثل وارفارین همواره یکی از چالش‏های پیش روی دندانپزشکان بوده است. قطع مصرف وارفارین 3-2 روز پیش از کشیدن دندان از جمله راه‏های پیشگیری از خونریزی در این افراد است. اما این عمل همراه با افزایش خطر تشکیل لخته و ترمبوآمبولیسم می‏باشد. هدف از این مطالعه، استفاده از هموستازهای موضعی شامل اسفنج ژلاتینی و دهانشویه Tranexamic Acidبه جای قطع مصرف وارفارین بود. مقدار INR، از طریق محاسبهنسبت زمان پروترومبین ((PT بیمار و مقدار استاندارد کنترل به دست می­آید. مواد و روش­ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 22 بیمار مصرف‏کننده وارفارین با میزان INR 2 تا 4، انتخاب شدند. برای هر بیمار سه دندان در زمان‏های مختلف کشیده شد. به ازای هر دندان کشیده شده به ترتیب از : اسفنج ژلاتینی، 8/4% Tranexamic acid (به صورت دهانشویه) و گاز استریل (بدون استفاده از هموستاز موضعی) برای کنترل خونریزی استفاده شد. در مجموع تمایل به خونریزی برای 66 دندان در زمان‏های 2 و 24 ساعت پس از کشیدن بررسی شد. برای هیچ کدام از روش‏های فوق از بخیه استفاده نشد. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی و میانگین) و آزمون کای دو و آزمون دقیق فیشر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‏ها:میزان خونریزی در گروه‏های اسفنج ژلاتینی، 8/4% Tranexamic acid و گاز استریل به ترتیب، 1/9%، صفر و 3/27% بود. نتیجه‏گیری:در بیماران مصرف‏کننده وارفارین نیازی به قطع وارفارین یا کاهش دوز آن نیست. استفاده از 8/4% Tranexamic acid به عنوان هموستاز موضعی بدون استفاده از بخیه موثر می‏باشد.

Keywords

• Warfarin
• Tranexamic acid
• gelatin sponge
• INR