مجله پژوهش در علوم توانبخشی (Feb 2020)
بررسی تأثیر کوتاه مدت بازی رایانهای تیرانداز اول شخص بر سطح تمرکز دیداری با استفاده از ابزار ردیاب چشمی: کارآزمایی بالینی تصادفی
Abstract
مقدمه: امروزه بازیهای رایانهای کاربرد بسیاری در زمینه بهبود عملکردهای شناختی دارند. توجه انتخابی نیز یکی از مهارتهای شناختی است که به موجب آن افراد میتوانند از بین چندین عامل محرک، برخی از رویدادها را پردازش و از برخی دیگر، صرف نظر کنند. هدف از این پژوهش، بررسی میزان اثرگذاری بازی رایانهای در سبک تیراندازی اول شخص بر سطح توجه انتخابی (تمرکز دیداری) افراد بود. مواد و روشها: این پژوهش با دو گروه آزمودنی شامل 15نفر گروه مورد (بازی) و 15 نفر گروه شاهد و آزمون دقت Toulouse-Pieron برای سنجش سطح توجه به صورت پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد. بازی طراحی شده به سبک تک تیرانداز اول شخص بود که با ردیاب چشم به عنوان ابزار ورودی کنترل میگردید. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل ANCOVA انجام شد. یافتهها: سطح تمرکز دیداری افراد در دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنیداری نداشت (502/0 = P). بعد از شرکت در مطالعه، میزان تمرکز دیداری در گروه شاهد تغییر معنیداری نشان نداد (001/0 = P)؛ بدین معنا که نمرات بازی در بعد از مداخله بهبود یافته بود. نتیجهگیری: به نظر میرسد بازی رایانهای تیرانداز اول شخص با استفاده از ابزار ردیاب چشمی طی یک فرایند بازتوانی شناختی، باعث بهبود تمرکز دیداری افراد شود.
Keywords