Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jul 2015)
بررسی اثر توانبخشی شناختی بر عملکردهای اجرایی (توجه و حافظه کاری) در کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه / بیشفعالی
Abstract
مقدمه و اهداف اختلال نقص توجه/ بیش فعالی با ناکارآمدی عملکردهای اجرایی از جمله حافظهکاری همراه است. کارکردهای اجرایی می توانند با استفاده از تمرینات توانبخشی شناختی مورد ترمیم قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف نشان دادن تأثیر توانبخشی شناختی حافظهکاری بر بهبود عملکردهای اجرایی در افراد مبتلا به اختلال نقصتوجه / بیشفعالی صورت گرفته است. مواد و روشها این پژوهش از نوع شبه آزمایشی است که در آن از طرح پیش-آزمون پس- آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. نمونه مورد بررسی در این مطالعه 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی بوده است که به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر گروه شامل 15 کودک بود. دو گروه (آزمایش و کنترل) از نظر سن و هوش کلامی و عملی همسان سازی شده بودند. گروه آزمایش طی ده جلسه 1 ساعته تحت توانبخشی شناختی قرار گرفتند. افراد هر دو گروه کنترل و آزمایش در جلسه اول، پنجم و آخر درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. عملکرد حافظهکاری با استفاده از تکلیف چند محرک پیشین (ان بک) و عملکرد توجه با استفاده از آزمون واژه-رنگ استروپ ارزیابی شده است. دادههای این پژوهش با آزمون آماریt مستقل، تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرم‌افزار SPSS.20 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج پژوهش نشان داد که نمره دقت حافظهکاری گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل بعد از گذراندن جلسات توانبخشی بهبود پیدا کرده است و این تفاوت در سطح 005/0 معنادار است. از سوی دیگر در مورد توجه تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد. نتیجه گیری نتایج حاصل از تحلیل آماری دادهها نشان میدهد که با در نظر گرفتن اثر تعاملی گروه کنترل و درمان توانبخشی شناختی موجب تقویت دقت حافظهکاری شده است و تاثیر معناداری بر روی توجه نداشته است. میتوان این‌گونه نتیجه گرفت که این برنامه درمانی در بهبود حافظهکاری کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه / بیش فعالی موثر واقع شدهاست ولی بر روی توجه تاثیر معناداری نداشته است.
