بررسی مقایسه‌ای تأثیر روش منیپولاسیون مایوفاشیال با فیزیوتراپی مرسوم در درمان سردرد سرویکوژنیك

Abstract

چکیده مقدمه: سردرد سرویکوژنیک (با شیوع 4/0 تا 25 درصد) یک نوع سردرد مزمن یک طرفه است که از ستون فقرات گردنی یا بافت‌های نرم اطراف گردن منشأ گرفته، به سمت اوکولو-فرونتو-تمپورال گسترش می‌یابد. وجود دیدگاه‌های مختلف درمانی بیان‌گر آن است که تنها یک درمان مؤثر برای این سردرد وجود ندارد. در این مطالعه دو روش این بیماری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع آینده‌نگر، شبه‌تجربی، یک سویه‌کور و تصادفی بود. از بین بیماران حائز شرایط ورود به مطالعه، 44 بیمار به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی وارد دو گروه درمانی فیزیوتراپی مرسوم و منیپولاسیون مایوفاشیال شدند. اطلاعات مربوط به شدت، فرکانس و مدت زمان سردرد توسط پرسش‌نامه و ناتوانی این بیماران توسط شاخص ناتوانی در اثر گردن درد (NDI) قبل و بعد از درمان و پس از پی‌گیری یک ماهه جمع‌آوری شد. سپس اطلاعات توسط آزمون‌های t و t زوج شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در روش منیپولاسیون مایوفاشیال تفاوت معنی‌داری بین شدت (001/0 > P)، فرکانس (001/0 > P) و مدت زمان سردرد (001/0 > P) و ناتوانی بیماران (001/0 > P) در زمان قبل و بعد از درمان وجود داشت. در روش فیزیوتراپی مرسوم تفاوت معنی‌داری بین شدت (001/0 > P)، فرکانس (001/0 > P) و مدت زمان سردرد (005/0 > P) و ناتوانی بیماران (001/0 > P) در زمان قبل و بعد از درمان وجود داشت. بین میانگین فرکانس و مدت زمان سردرد و ناتوانی بیماران در زمان پی‌گیری در دو گروه منیپولاسیون مایوفاشیال و فیزیوتراپی مرسوم تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (001/0 P). بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هر دو روش منیپولاسیون مایوفاشیال و فیزیوتراپی مرسوم در درمان و تسکین علایم سردرد سرویکوژنیک مؤثر می‌باشند ولی در پی‌گیری یک ماهه، منیپولاسیون مایوفاشیال دارای اثرات بهتر و پایدارتر نسبت به فیزیوتراپی مرسوم می‌باشد. کلید واژه‌ها: سردرد سرویکوژنیک، منیپولاسیون مایوفاشیال، فیزیوتراپی رایج.