ساخت کاشتینه‌های رگ‌ مصنوعی بر پایه‌ پلی‌یورتان

Abstract

در بیمارانی که به‌دلایل مختلف از جمله بیماری‌ شریان محیطی و بیماری‌های کلیوی، دچار گرفتگی رگ شده و کارایی رگ خود را از دست می‌دهند، عموماً سه نوع درمان آنژیوپلاستی balloon)(angioplasty، اندارترکتومی (endarterectomy) و پیوند بای‌پس (bypass grafting) بررسی می‌شوند. در مواردی که گرفتگی رگ شدید است یا در چند ناحیه از رگ گرفتگی وجود داشته باشد، عموماً از پیوند بای‌پس استفاده می‌شود. همچنین، در برخی سوختگی‌های شدید رگ‌های بیمار ازدست ‌رفته و به جایگزینی مناسب برای آن‌ها نیاز است. در برخی موارد، بیمار فاقد رگ مناسب برای خودپیوندینه (تأمین پیوند از بدن خود بیمار) و انجام جراحی بای‌پس است. از طرفی، نیاز به انجام دو جراحی روی بیمار در بیمارانی که خودپیوندینه انجام می‌دهند، از نقاط ضعف این نوع درمان محسوب می‌شود. درنتیجه، پژوهشگران برای ساخت کاشتینه رگ ‌مصنوعی تلاش می‌کنند. دسته‌ای از مواد مورد توجه برای این هدف، پلی‌یورتان‌ها هستند. دلیل این مسئله ویژگی‌هایی از جمله خون‌سازگاری، زیست‌سازگاری و از همه مهم‌تر قابلیت این مواد در طراحی خواص مدنظر است. در کار حاضر، روند تحقیقات پژوهشگران برای ساخت کاشتینه رگ ‌مصنوعی بر پایه پلی‌یورتان بررسی و بر اساس اصلاح ساختار شیمیایی زنجیر اصلی، اصلاح سطح یا اصلاح توده دسته‌بندی شده‌اند. اثرگذاری این روش‌ها بر پارامترهای مهمی از جمله سمیت، چسبندگی اندوتلیال، چسبندگی پلاکت و پارامترهایی از این دست نیز مرور می‌شود.

Keywords

• رگ ‌مصنوعی
• پلی‌یورتان
• زیست‌سازگاری
• اصلاح سطح
• اصلاح‌ توده