بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خود و مدیریت هیجان به مادران بر پرخاشگری، تاب‌آوری نوجوانان دختر شهر تهران

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خود و مدیریت هیجان (از سری بسته‌های نماد) به مادران نوجوانان دختر شهر تهران بر پرخاشگری، تاب‌آوریانجام گردید.روش: طرح پژوهشی حاضر، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران نوجوانان دختر شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 بود، که دخترانشان دارای پرخاشگری بالا و تاب‌آوری پایین بودند. به منظور اجرای پژوهش، ابتدا غربالگری انجام گرفت که 500 دانش‌آموز، پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری و تاب‌آوری کونور و دیویدسون را تکمیل نمودند و از میان آن‌ها 45 نفر، دارای پرخاشگری بالا و تاب‌آوری پایین انتخاب گردیدند، سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه). گروه آزمایشی مدیریت خود طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش مدیریت خود و گروه آزمایشی مدیریت هیجان طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش مدیریت هیجان قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری (1992) و تاب‌آوری کونور و دیویدسون (2003) بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل گردیدند.نتایج:نتایج نشان داد در پرخاشگری، تاب‌آوری، بین سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری (01/0p <) و دو گروه آزمایش و کنترل (05/0p <) تفاوت معنادار وجود دارد. ضمنا در مرحله پیگیری، اثربخشی اجرای بسته‌های آموزشی مدیریت خود و مدیریت هیجان برای متغیرهای پرخاشگری، تاب‌آوری تداوم داشت.بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین اجرای بسته آموزشی مدیریت خود و مدیریت هیجان به مادران نوجوانان دختر می‌تواند تاثیرگذاری مهمی در کاهش پرخاشگری و افزایش تاب‌آوری فرزندان آنان داشته باشد.

Keywords

• مدیریت خود
• مدیریت هیجان
• پرخاشگری
• تاب‌­آوری