Ṭibb-i Tavānbakhshī (Sep 2018)

بررسی تأثیرات نواربندی کینزیو آبداکتوری و چرخش دهندگی خارجی ران بر کینماتیک سه بعدی اندام تحتانی طی فاز اتکا دویدن

  • امیرعلی جعفرنژادگرو,
  • امیرحسین صدری,
  • گودرز غیاثوند,
  • مهدی مجلسی

DOI
https://doi.org/10.22037/jrm.2017.111012.1697
Journal volume & issue
Vol. 7, no. 3
pp. 79 – 87

Abstract

Read online

مقدمه و اهداف افزایش بیش از حد چرخش داخلی و آداکشن ران یکی از ریسک­فاکتورهای ایجاد آسیب در اندام تحتانی می­باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات آنی نواربندی چرخش­دهندگی و آبداکتوری ران بر روی کینماتیک سه­بعدی مفاصل اندام تحتانی طی فاز اتکای دویدن بود. مواد و روش ­ها 24 مرد سالم (سن: 5/2±6/24 سال، جرم: 2/6±8/74 کیلوگرم، و قد 9/7±1/177 سانتی­متر) جهت شرکت در مطالعه حاضر داوطلب شدند. کینماتیک سه­بعدی مفاصل اندام تحتانی به وسیله سیستم تحلیل حرکت طی دویدن با و بدون نواربندی چرخش­دهندگی و آبداکتوری ران اندازه­گیری شد. در این مطالعه برای تحلیل آماری از تست تی همبسته استفاده گردید. سطح معناداری برابر 05/0 گرفته شد. یافته ­ها نواربندی ناحیه ران به ترتیب سبب افزایش و کاهش معنادار اوج زاویه اورژن طی فازهای پاسخ بارگیری (001/0=P) و میانه استقرار (001/0=P) شد. اوج زاویه آداکشن زانو طی کل فاز اتکا در شرایط نواربندی نسبت به شرایط بدون نواربندی ران به صورت معناداری کاهش یافت (05/0>P). به علاوه، هر دو اوج چرخش داخلی و آداکشن ران طی شرایط نواربندی (حدود 1 درجه) نسبت به شرایط بدون نواربندی به لحاظ آماری کمتر بود (05/0>P). نتیجه­ گیری نواربندی چرخش­دهندگی و آبداکتوری ران می­تواند کینماتیک مفاصل اندام تحتانی (کاهش اورژن مچ پا طی میانه استقرار، کاهش اوج آداکشن زانو، کاهش آداکشن و چرخش داخلی ران طی فاز اتکا) را در طی دویدن تغییر دهد. با این وجود، مقادیر اندازه اثر در همه موارد پایین بود؛ بنابراین مطالعات بیشتری در این حوزه و بر روی بیماران مختلف توصیه می­شود.

Keywords