مدل کاربردی فناوری‌های آموزشی جهت بهبود یادگیری دانش‌آموزان: کاربرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری

Abstract

هدف: استفاده از فناوری‌های آموزشی این قدرت را دارد که تعامل بین دانش‌آموزان، والدین و معلمان را تسهیل و به گسترش یادگیری فراتر از مدرسه کمک کند این امر می‌تواند راه‌گشایی برای افزایش یادگیری دانش‌آموزان در نظام آموزشی باشد اما چگونگی به کارگیری این فناوری و تأثیر هر شیوه تا حدود زیادی نامشخص است. پژوهش حاضر با هدف، ارایه مدل کاربردی فناوری‌های آموزشی جهت افزایش یادگیری دانش‌آموزان به کمک مدل سازی ساختاری-تفسیری صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش کیفی است. جامعه مشارکت‌کنندگان 10 نفر از خبرگان فعال در زمینه آموزش و پرورش که حداقل سابقه 10 سال کار یا پژوهش در زمینه آموزش و پرورش را داشته‌اند می‌باشند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند. برای تعیین پایایی ابزاره اندازه‌گیری مقدار ضریب ICC از لحاظ سازگاری و توافق مطلق مورد تأیید قرار گرفت. از رویکرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری به کمک نرم‌افزار متلب جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید. بحث و نتیجه‌گیری: براساس نتایج به‌دست آمده، عامل‌های استفاده از کلاس‌های مجازی، پرینت سه بعدی، موزه‌های علم و فناوری و حقیقت مجازی در ارتباط با موضوع پژوهش از اثرپذیری بیشتری برخوردارند و در مقابل عامل‌های دیگر؛ تلفن همراه هوشمند جهت یادگیری، ابزارهای الکترونیکی (گجت‌ها)، استفاده از بازی‌های آموزشی، ابزارهای به‌روز کامپیوتری، آپدیت امکانات براساس ICT و اینترنت دارای بیشترین تأثیرگذاری و کمترین تأثیرپذیری می‌باشند. هم‌چنین دو متغیر، استفاده از رسانه‌های اجتماعی آنلاین و یادگیری به کمک کتابخانه‌های دیجیتال هم دارای قدرت اثرگذاری و هم تأثیرپذیری یکسان است. یافته‌ها نشان می‌دهد یادگیری به کمک کتابخانه‌های دیجیتال نزدیک‌ترین عامل به خط استراتژیک می‌باشد بنابراین راهبردی‌ترین متغیر پژوهش می‌باشد که نیاز به توجه هر چه بیشتر مدیران نظام‌های آموزشی برای سرمایه‌گذاری درآینده می‌باشد. با توجه به نتایج می‌توان گفت به کارگیری مواد و رسانه‌‌های آموزشی، استفاده از طراحی منظم آموزشی و ارزشیابی صحیح و اصولی از سوی معلمان در فرآیند تدریس، موجب افزایش یادگیری دانش‌آموزان می‌شود

Keywords

• مدل‌سازی ساختاری تفسیری
• مدل فناوری‌های آموزشی
• یادگیری دانش‌آموزان