NOMOFOBİ'NİN (AKILLI TELEFON YOKSUNLUĞU) İÇSEL MOTİVASYONA ETKİSİ: GİRESUN ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİ ÖRNEĞİ

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı nomofobinin içsel motivasyona etkisi olup olmadığını ortaya koymaktır. Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde nomofobinin içsel motivasyona etkisinin belirlenmesi için anket uygulanmış ve sonuçları analiz edilmiştir. Yöntem: Çeşitli bölümlerde öğrenim gören toplam 420 öğrenci ankete katılmış, hatalı ve eksik olan 20 anket elendikten sonra 400 ankete analiz uygulanmıştır. Katılımcılardan demografik etkenlerle ilgili 7, nomofobiyi ölçmek için 20 ve içsel motivasyonu ölçmek için 9 ifadeyi cevaplamaları istenilmiştir. Bulgular: Nomofobi değişkeninin içsel motivasyonu pozitif yönde etkilediği, alt boyutlardan iletişimi kaybetme, çevrimiçi olamama ve bilgiye ulaşamama değişkenlerinin içsel motivasyonu pozitif yönde etkilediği, cihazdan yoksunluk değişkeninin ise etkilemediği belirlenmiştir. Sonuç: Öğrencilerin nomofobi düzeyinin orta, içsel motivasyon düzeyinin ise yüksek olduğu belirlenmiştir. İçsel motivasyon bireyin kendisiyle barışık olması ile ilişkili olmakla birlikte, aile ve çevrenin birey üzerindeki etkisi göz ardı edilemez. Bu doğrultuda yüksek öğretim kurumlarında akıllı telefonların kullanımına engeller oluşturulmasının (okula sokulmaması ya da sinyal bozucu kullanılması) uzun vadede bireyin içsel motivasyonunu ve başarısını olumlu yönde etkileyeceği düşünülmektedir.

Keywords

• addiction
• success
• communication
• students
• deprivation
• bağımlılık
• başarı
• i̇letişim
• öğrenciler
• yoksunluk