Biological Journal of Microorganism (Nov 2016)
جداسازی کنسرسیومهای میکروبی نمک‌دوست تجزیه‌کنندۀ گازوئیل به‌منظور استفاده در پاکسازی زیستی پسماندهای حفاری
Abstract
مقدمه: در عملیات حفاری، حجم بالایی از کنده‌های حفاری با آلودگی هیدروکربنی و شوری بالا به محیط رها میشوند که آثار زیان‌باری خواهند داشت. پاکسازی زیستییک تکنولوژی کارآمد و دوستدار محیط زیست است که در پاکسازی پسماندهای حفاری، کاربرد دارد. به‌دلیل شوری بالا و نبودِ فلور میکروبی فعال در کنده‌های خارج‌شده از عمق زمین، به‌کارگیری کنسرسیومهای میکروبی نمک‌دوست تجزیه‌کنندۀ هیدروکربن میتواند کارایی پاکسازی زیستی را افزایش دهد. مواد و روشها: برای دست‌یابی به میکروارگانیسمهای مناسب برای فرآیند پاکسازی زیستی، از مناطق مختلف ایران چندین نمونه آب و خاک شور آلوده و غیرآلوده به نفت تهیه شد و کنسرسیومهای میکروبی تجزیه‌کنندۀ گازوئیل، با روش غنیسازی چندمرحلهای، از آنها جداسازی شدند. سپس توانمندی کنسرسیومهای میکروبی از نظر رشد در حضور گازوئیل به‌عنوان تنها منبع کربن به‌روش، پروتئین‌سنجی و شمارش کلنی‌ها روی پلیت سنجیده و منحنی رشد آنها بررسی شد. سویههای غالب کنسرسیومهای میکروبی منتخب نیز به‌روش مولکولی شناسایی شدند. نتایج: در میان کنسرسیومهای میکروبی تجزیه‌کنندۀ گازوئیل، حداکثر تعداد باکتریها، مربوط به کنسرسیوم میکروبی جداشده از خاک آلودۀ قم، با تعداد CFU/mL1015×9/1 بر روی محیط کشت مغذی و محیط پایه معدنی حاوی گازوئیل به‌عنوان تنها منبع کربن بود. بررسی منحنیهای رشد نشان داد که کشت نمونههای آلوده به نفت سریعتر از نمونههای غیرآلوده به فاز لگاریتمی رسیده و مقدار کدورت نهایی آنها نیز بیشتر است. تعیین توالی ژن 16S rRNA سویههای غالب کنسرسیومهای میکروبی جداشده از خاکهای آلوده به نفت، نشان داد که این سویهها متعلق به جنسهای Dietzia، Microbacterium و Salinicola بودند. بحث و نتیجهگیری: محیطهای با سابقۀ آلودگی نفتی، به‌علت سازگاری فلور میکروبی به حضور آلایندهها، در مقایسه با نمونههای غیرآلوده ظرفیت بالقوۀ بیشتری برای جداسازی کنسرسیومهای میکروبی تجزیه‌کننده دارند.
