Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jun 2017)
تاثیر فاصله استراحتی بین دوره های فعالیت مقاومتی شدید بر نشانگران فشار اکسایشی در مردان جوان
Abstract
مقدمه و اهداف فعالیت مقاومتی از طریق افزایش تولید رادیکالهای آزاد باعث آسیب فشار اکسایشی میشود و بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی تاثیر میگذارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فاصله استراحتی بین دورهها طی فعالیت مقاومتی بر آنزیم سوپر اکسید دسموتاز، ظرفیت آنتیاکسیدان پلاسما و مالون دی آلدئید بود. مواد و روشها 20 آزمودنی مرد داوطلب بهطور تصادفی در دو گروه فاصله استراحتی 90 ثانیه (10 n=) و فاصله استراحتی استراحتی 180 ثانیه (10 n=) بین دورههای فعالیت مقاومتی قرار داده شدند. فعالیت مقاومتی در هر دو گروه با شش تکرار بیشینه در چهار دوره انجام شد. نمونهگیری خون از ورید پیش آرنجی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد از فعالیت، شش، 24 و 48 ساعت متعاقب آن انجام شد و مقادیر مالون دی آلدئید، ظرفیت آنتیاکسیدان تام پلاسما و آنزیم سوپراکسیددسموتاز اندازهگیری شد. یافتهها نتایج نشان داد هر دو فعالیت مقاومتی با فاصله استراحتی 90 ثانیه (0030/0p=) و نیز 180 ثانیه (036/0p=) بهطور معناداری باعث تغییر پاسخ مالون دی آلدئید شد. مالون دی آلدئید بهطور معناداری بعد از شش ساعت از فعالیت در هر دو گروه افزایش یافت. همچنین ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما (0001/0p=) و آنزیم سوپراکسیددسموتاز (0001/0p=) شش ساعت بعد از فعالیت بهطور معناداری افزایش پیدا کرد. با این وجود، بین دو گروه در متغیرهای ظرفیت آنتیاکسیدان تام پلاسما، مالون دی آلدئید و آنزیم سوپراکسیددسموتاز تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری میتوان گفت که فاصله استراحتی بین دورهها فعالیت مقاومتی تاثیری بر فشار اکسیداتیو و ظرفیت آنتیاکسیدان پلاسمایی ندارد. بنابراین مربیان نباید در مورد تاثیر فاصله استراحتی بین دورهها بر آسیب سلولی هنگام طراحی برنامههای تمرینات مقاومتی نگران باشند.