Przegląd Dermatologiczny (Jul 2010)
Zmiany trądzikopodobne po erlotynibie – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Abstract
Wprowadzenie: Inhibitory receptora naskórkowego czynnika wzrostucoraz częściej znajdują zastosowanie w onkologii. Należący do tej grupyleków erlotynib jest w Polsce dopuszczony do stosowania w przypadkuniedrobnokomórkowego raka płuc niereagującego na chemioterapięoraz zaawansowanego lub przerzutowego raka trzustki.Głównymi działaniami niepożądanymi erlotynibu, podobnie jak całejtej grupy leków, są zmiany skórne. Najczęściej występują zmiany określanejako trądzikopodobne lub grudkowo-krostkowe, których częstośćwystępowania mieści się w przedziale od 60 do 90%. Cel pracy: Przedstawienie przypadku zmian skórnych po erlotynibieoraz przegląd piśmiennictwa dotyczącego skórnych powikłań leczeniainhibitorami naskórkowego czynnika wzrostu. Opis przypadku: Pacjentka, lat 42, z nieoperacyjnym rakiem trzonutrzustki została przyjęta do Kliniki z powodu nasilonych zmian grudkowo-krostkowych w okolicach łojotokowych, które pojawiły sięw 7. do bie przyjmowania erlotynibu. Po odstawieniu leku oraz włączeniuantybiotykoterapii ogólnej doksycykliną i leczenia miejscowegoobserwowano ustępowanie zmian. Wnioski: Ze względu na zwiększającą się liczbę wskazań onkologicznychdo stosowania inhibitorów naskórkowego czynnika wzrostu, dermatolodzybędą coraz częściej obserwować pacjentów z powikłaniamiskórnymi takiego leczenia. Należy zaznaczyć, że zmiany trądzikopodobnemają zazwyczaj charakter przemijający, a ponadto ich wystąpieniewiąże się z lepszym rokowaniem. Istnieje potrzeba opracowaniakonsensusu dotyczącego leczenia tych zmian.
