Możliwości wykorzystania zasobów dziedzictwa kulturowego do realizacji założeń zrównoważonego rozwoju

Abstract

W artykule podjęto próbę przeanalizowania zależności zachodzących między koncepcją zrównoważonego rozwoju a nowym paradygmatem dziedzictwa. Wskazano główne płaszczyzny i kierun- ki oddziaływania dziedzictwa na zrównoważony rozwój, a także rozważono możliwości wykorzystania zasobów dziedzictwa do realizacji założeń Agendy 2030. Stwierdzono, że wobec współczesnych wyzwań środowiskowych, społecznych i gospodarczych dziedzictwo powinno być postrzegane jako nośnik trady- cyjnych, często zrównoważonych wzorców i praktyk kulturowych, które mogą służyć wytyczaniu nowych, alternatywnych kierunków rozwoju społeczno-gospodarczego. Autor pracy postuluje szersze włączenie problematyki dziedzictwa do polityk rozwojowych, zarówno na różnych szczeblach administracji publicznej, jak i w dokumentach wyznaczających globalne kierunki działań na rzecz zrównoważonego rozwoju. Podjęta analiza wykazała, że dziedzictwo kulturowe jest istotnym czynnikiem wspierającym zrównoważony rozwój na wielu płaszczyznach. Prezentowany tekst ma charakter przeglądowy i syntetyzujący, a zawarte w nim rozważania opierają się na krytycznej analizie literatury przedmiotu i materiałów źródłowych.

Keywords

• Agenda 2030
• dziedzictwo kulturowe
• nowy paradygmat dziedzictwa
• zarządzanie dziedzictwem kulturowym
• zrównoważony rozwój