تاثیر تعامل قارچGlomus mosseae وباکتری‌های Pseudomonas putida و Rhizobium leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا (Phaseolus vulgaris)

Abstract

چکیدهبه منظور بررسی تأثیر تلقیح قارچ F. mosseae و باکتری‌های P. putida و R. leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا، یک آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار شامل الف: ریزموجود (بدون تلقیح، باکتری P. putida ، قارچ F. mosseae و کاربرد همزمان باکتری و قارچ)، ب: سولفات روی (صفر و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) و ج: نیتروژن (تلقیح با باکتری R. leguminosarum (biovar phaseoli) و اضافه کردن 70 میلی‌گرم در کیلوگرم نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم) در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، روی، مس و منگنز در اندام هوایی گیاه و همچنین، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک دانه، تعداد دانه و وزن هزار دانه تحت تأثیر تلقیح همزمان لوبیا با قارچ F .mosseae و باکتری P. putida قرار گرفت. مایه‌زنی همزمان لوبیا با باکتری‌های R. leguminosarum (biovar phaseoli) و P. putida و قارچ F. mosseae به‌طور معنی‌داری غلظت عنصر غذایی منگنز در اندام هوایی گیاه و تعداد دانه را افزایش داد. مقدار جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز توسط لوبیا تحت تأثیر کاربرد توام P. putida و F. mosseae به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار ریزوبیوم، بدست آمد، که نشان دهنده نقش موثر باکتری‌های موثر و کارا ریزوبیوم در کاهش مصرف کودهای نیتروژنه بدون کاهش عملکرد می‌باشد. چکیدهبه منظور بررسی تأثیر تلقیح قارچ F. mosseae و باکتری‌های P. putida و R. leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا، یک آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار شامل الف: ریزموجود (بدون تلقیح، باکتری P. putida ، قارچ F. mosseae و کاربرد همزمان باکتری و قارچ)، ب: سولفات روی (صفر و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) و ج: نیتروژن (تلقیح با باکتری R. leguminosarum (biovar phaseoli) و اضافه کردن 70 میلی‌گرم در کیلوگرم نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم) در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، روی، مس و منگنز در اندام هوایی گیاه و همچنین، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک دانه، تعداد دانه و وزن هزار دانه تحت تأثیر تلقیح همزمان لوبیا با قارچ F .mosseae و باکتری P. putida قرار گرفت. مایه‌زنی همزمان لوبیا با باکتری‌های R. leguminosarum (biovar phaseoli) و P. putida و قارچ F. mosseae به‌طور معنی‌داری غلظت عنصر غذایی منگنز در اندام هوایی گیاه و تعداد دانه را افزایش داد. مقدار جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز توسط لوبیا تحت تأثیر کاربرد توام P. putida و F. mosseae به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار ریزوبیوم، بدست آمد، که نشان دهنده نقش موثر باکتری‌های موثر و کارا ریزوبیوم در کاهش مصرف کودهای نیتروژنه بدون کاهش عملکرد می‌باشد.

Keywords

• قارچ میکوریزی
• باکتری های محرک رشد لوبیا
• عناصر غذایی
• شاخص‌های رشدی