بررسی رابطۀ میان هویت فرهنگی و نگرش دانش آموزان مقطع دبیرستان استان تهران نسبت به یادگیری زبان انگلیسی

Abstract

ادراک رابطۀ میان فرهنگ، زبان، و هویت، برای همگی معلمان، به‏خصوص معلمان زبان های خارجی، امری بسیار مهم و ضروری است. این سه مقوله در ارتباط با هم، نگرش معلم را از یک سو، و نگرش دانش‌آموز را از سوی دیگر شکل می‎دهند. اهداف این پژوهش، بررسی رابطه میان هویت فرهنگی و نگرش دانش آموزان مقطع دبیرستان استان تهران نسبت به‌یادگیری زبان انگلیسی، و نیز بررسی حس هویت فرهنگی در میان دختران و پسران مقطع دبیرستان است. صد و هشتاد دانش آموز دورۀ دوم دبیرستان (88 دختر و 92 پسر) مناطق یک، پنج، دوازده و هجده، با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای نمونه‌گیری شدند. سپس، پرسشنامه های انگیزش و نگرش نسبت به‌یادگیری زبان خارجی، گاردنر- فرم کوتاه، و پرسشنامۀ هویت فرهنگی بصورت الکترونیکی میان افراد توزیع شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری حاکی از آن بود که بین دو متغیر هویت فرهنگی و نگرش دانش آموزان نسبت به‌فراگیری زبان خارجی همبستگی منفی ضعیفی وجود دارد. به‌عبارت دیگر، میان افزایش آگاهی نوجوانان ایرانی (16-18 سال) نسبت به‌هویت فرهنگی ایرانی، و نگرش آن‌ها در بارة فراگیری زبان خارجی رابطۀ منفی بود، که البته با توجه به‌نتایج پژوهش، شدت این رابطه ضعیف است. همچنین، تفاوت معناداری بین حس هویت فرهنگی دو گروه دانش‌آموزان دختر و پسر مشاهده نشد. نتایج پژوهش حاضر می‎تواند برای فعالان امر آموزش، به‎خصوص آموزش زبان انگلیسی، طراحان مطالب آموزشی، معلمان، مربیان تربیت مدرسان زبان مفید باشد.

Keywords

• زبان‌آموزان زبان انگلیسی
• فرهنگ
• هویت
• هویت فرهنگی
• نگرش نسبت به زبان انگلیسی