پژوهش‌های زبان‌شناختی در زبان‌های خارجی (Apr 2023)
بررسی ترجمه ی الهام دارچینیان از رمان «من او را دوست داشتم» نوشته ی آنا گاوالدا بر اساس نظریه ی وینه و داربلنه
Abstract
وینه و داربلنه در سال ۱۹۸۵ روشی اصولی برای تحلیل، بررسی و نقد ترجمه را در اثری با عنوان سبک شناسی تطبیقی فرانسه و انگلیسی: روش ترجمه ، تبیین و تشریح میکنند. این دو پژوهشگر کانادایی هفت تکنیک مختلف را، که معمولا مترجمین به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه از آنها استفاده میکنند، ذیل دو دسته بندی کلی ترجمه مستقیم و ترجمه غیرمستقیم، تعریف میکنند. این شیوه نظام مند در طبقه بندی فنون ترجمه الگوی مناسبی است که برای نقد و بررسی ترجمه های مختلف به کار میرود. این مقاله نیز، با استفاده از همین الگو به تحلیل ترجمه‌ی رمان من او را دوست داشتم اثر آنا گاوالدا از الهام دارچینیان می پردازد. نگارندگان این تحلیل در صدد هستند چگونگی ترجمه این کتاب را تجزیه و تحلیل کنند و چرایی انتخاب های مترجم را مورد واکاوی قرار دهند تا مشخص شود "مترجم با چه رویکردی ترجمه حاضر را در دسترس مخاطبان قرارداده و علت پیروی از این گرایشات چیست؟ " یافته های این بررسی حاکی از آن است که الهام دارچینیان بیشتر به چهار شیوه ای که در حیطه ترجمه غیرمستقیم قرار میگیرند رجوع داشته و از میان آنها نیز تغییر بیان را با بالاترین بسامد مورد استفاده قرار داده است. بنابراین، به نظر میرسد دغدغه مترجم بیش از آنکه معطوف به حفظ سبک و سیاق نویسنده باشد، متوجه مخاطب فارسی زبان جهت ارائه ترجمه ای روان، قابل درک، و دلپذیر بوده است.
Keywords
