فصلنامه علمی- پژوهشی اصول بهداشت روانی (May 2021)
ساخت و اعتباریابی مقیاس خودگزارشی خشونت در زنان ایرانی
Abstract
مقدمه: بررسی خشونت جنسی در مورد زنان ایرانی، نیازمند مقیاس معتبر است که در ایران چنین مقیاسی وجود ندارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی مقیاس خشونت در زنان ایرانی است. روش کار: روش اجرای این پژوهش از نوع کیفی و کمی است، جامعه آماری شامل کلیه زنان شهر جیرفت بود که در بخش کیفی به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس از طریق مصاحبه با زنان دچار خشونت و مرور منابع اطلاعت جمعآوری گردید و در بخش کمی تعداد نمونه‌ها به تعداد 100 نفر برای بخش روایی پیش‌بین و 301 نفر برای بخش روایی همگرایی تعیین شد. این نمونه‌ها به‌وسیله نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بر اساس بخش کیفی و خشونت خانگی سازمان بهداشت جهانی بود. برای بررسی روایی مقیاس از روش‌های روایی محتوا، همگرا و تحلیل عوامل استفاده شد. پایایی مقیاس به وسیله روش‌های همسانی درونی و پایایی تصنیفی بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که پرسشنامه خشونت با 18 آیتم از چهار عامل تشکیل‌شده و از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم نیز مدل چهار عاملی را تائید کرد. نتیجه‌گیری: از پرسشنامه خودگزارشی خشونت در زنان ایرانی می‌توان برای ارزیابی خشونت در زنان استفاده کرد.
Keywords
