بررسی سیر علایم حیاتی در بیماران مسموم با مواد مخدر اپیوییدی درطی بستری و ارتباط آن با متغیرهای اپیدمیولوژیک بیماران

Abstract

مقدمه: مسمومیت با اپیوئیدها در ایران شیوع بالایی دارد. با توجه به مرگ و میر قابل توجه ناشی از این مسمومیت‌ها شناخت سیر علایم حیاتی در این بیماران می‌تواند به تشخیص و انجام اقدامات درمانی زودهنگام کمک کند. روش‌ها: در این مطالعه ی مقطعی اطلاعات بیماران شامل مشخصات فردی و نوع مسمومیت، علائم حیاتی در بدو ورود و 3 و 6 ساعت بعد از بستری جمع‌آوری و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه 204 بیمار مسموم شده با اپیوئیدها شامل 150 نفر (73/5 درصد) مرد و 54 نفر (26/5 درصد) زن مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 16/62 ± 37/28 سال و شایع‌ترین عامل بستری شدن بیماران مسمومیت با متادون و ترامادول بود. تنها بین میانگین فشارخون‌های سیستولیک بدو ورود و نوع مخدر اختلاف معنی‌داری وجود داشت (0/035 = P). بین میانگین علایم حیاتی مرد و زن مصرف‌کننده‌ی اپیوییدها در ساعات مختلف، ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. بین میانگین فشارخون‌های سیستولیک و دیاستولیک بدو ورود و همچنین تعداد تنفس در ساعات ۳ و ۶ و همچنین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در بدو ورود و ساعت ۳ پس از بستری ارتباط معنی‌داری برحسب سابقه‌ی اعتیاد و دریافت یا عدم دریافت نالوکسان دیده شد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که در سوء مصرف مواد مخدر اپیوئیدی علایم حیاتی بیماران در تمامی سنین و در هر دو جنس غالباً در محدوده‌ی طبیعی قرار دارد.

Keywords

• علایم حیاتی
• مسمومیت
• اپیویید