تحقیقات تولیدات دامی (May 2016)
بررسی استفاده از پارامترهای گازهای خونی به عنوان صفات نشانگر در شاخص انتخاب برای کاهش میزان حساسیّت به آسیت در جوجه های گوشتی
Abstract
سندرم آسیت یک اختلال متابولیکی در جوجههای گوشتی با رشد سریع است. به دلیل میزان تلفات بالای ناشی از این سندرم، زیان اقتصادی بالایی به صنعت طیور گوشتی وارد میآید. صفات مرتبط به آسیت وراثتپذیری بالایی دارند. بنابراین، عوامل ژنتیکی نقش عمدهای در حساسیت پرندگان به آسیت دارند و با استفاده از انتخاب ژنتیکی میتوان حساسیت به آسیت را کاهش داد. هدف از بررسی حاضر ارزیابی شاخصهای انتخاب مختلف برای افزایش وزن بدن و کاهش حساسیت به آسیت با استفاده از شبیهسازی قطعی بود. صفات موجود در شاخصهای انتخاب شامل وزن بدن در 5 هفتگی، صفات پارامترهای گازی خون از جمله فشار جزئی اکسیژن در خون سیاهرگی، بیکربنات و درصد اشباع هموگلوبین با اکسیژن و همچنین نسبت وزن بطن راست به وزن دو بطن بود. علاوه بر شاخصهای انتخاب مختلف اثر استفاده از نشانگرهای ژنتیکی پیوسته با حساسیت به آسیت نیز بررسی شد. شاخصهای انتخاب بر اساس پیشرفت ژنتیکی برای وزن بدن و میزان همخونی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که با استفاده از صفات فوق میتوان حساسیت به آسیت را کنترل نمود، اما رشد ژنتیکی برای وزن بدن کاهش مییابد. کاهش رشد ژنتیکی برای وزن بدن با ورود صفات پارامترهای خونی به شاخص انتخاب به ترتیب در شاخصهای 1 تا 6 برابر20، 23، 69، 8/16، 8/18 و 7/15 درصد نسبت به انتخاب تک صفتی بود. نتایج برنامههای انتخاب به کمک نشانگر نیز نشان داد هنگامی که اطلاعات QTL، 50 درصد از واریانس ژنتیکی حساسیت به آسیت را توجیه کند کاهش پاسخ به انتخاب برای وزن بدن ناچیز بود (8/2 درصد). البته سودمندی استفاده از اطلاعات نشانگر به تجزیه و تحلیل اقتصادی برنامههای اصلاح نژادی نیز بستگی خواهد داشت.
