سازگاری و پایداری عملکرد لاین های امید بخش کینوا در شرایط شور

Abstract

به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط و تعیین سازگاری و پایداری عملکرد دانه در لاین‌های کینوا، این مطالعه طی دو سال زراعی (99-1398) در 5 منطقه (یزد، سبزوار، شیراز، بوشهر و ایرانشهر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 لاین و سه تکرار انجام شد. بعد از آزمون بارتلت تجزیه مرکب انجام شد و تجزیه پایداری با استفاده از روش‌های مختلف پارامتریک و غیر پارامتریک انجام شد. علاوه بر عملکرد، وزن هزار دانه، سایز دانه و میزان ساپونین نیز اندازه‌گیری شد. تجزیه واریانس مرکب نشان داد اثر متقابل سه جانبه سال، مکان و لاین بر صفات اندازه‌گیری شده معنی‌دار بود. بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه به ترتیب مربوط به ایرانشهر سال اول (472 گرم در متر مربع) و سبزوار سال دوم (99.6 گرم در مترمربع) بود. در کلیه مناطق تیتیکاکا بیشترین ارتفاع کف (میزان ساپونین) را داشت و میزان ارتفاع کف لاین D نصف رقم تیتیکاکا بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین عملکرد دانه به لاین‌ D تعلق داشت. بر اساس میزان میانگین مجموع رتبه ها لاین D (1.44±1.09) بیشترین پایداری و لاین B کمترین پایداری را بر اساس شاخص های پارامتریک و غیر پارامتریک پایداری داشت. بر اساس نتایج روش GGEbiplot و روش‌های غیرپارامتریک و پارامتریک لاین D بیشترین عملکرد و پایداری را داشت. این لاین به نام رقم صدوق نامگذاری گردیده است.

Keywords

• اثرمتقابل ژنوتیپ×محیط
• پایداری عملکرد
• رقم صدوق
• شوری
• کینوا