بررسی ترشوندگی و سایر خواص فیزیکی ذرّات کنسانترۀ‌ سنگ‌آهن‌های مصرفی در واحد گندله‌سازی شرکت فولاد مبارکه

Abstract

اساساً مشخّصات فیزیکی نظیر شاخص‎های ترشوندگی، اندازه، توزیع و شکل ذرّات کنسانتره‎های سنگ‌آهن بر قابلیّت گندله‌شوندگی و مشخصه‎های کیفی گندله خام تولیدی تأثیر به‌سزایی دارد. در این تحقیق، کیفیّت کنسانتره‌های مصرفی در واحد گندله‌سازی شرکت فولاد مبارکه، توسّط شاخص‌های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای ‎اندازه‌گیری شاخص ترشوندگی، نمونه‌هایی از دو توده سنگ معدن چادرملو با عیار پایین و عیار بالا و همچنین از سنگ معدن سنگان تهیّه و توسّط سیال‎های مختلف بررسی شد. جهت ارزیابی شکل، اندازه و توزیع ذرّات پودرهای کنسانتره مصرفی از میکروسکپ الکترونی روبشی، دستگاه اندازه‎گیری لیزری ذرّات به روش SLS و الک لرزان استفاده شد. از آزمون BET و فیشر برای تعیین توزیع تخلخل و سطح ویژه ذرّات بهره گرفته شد. بهترین تر‎شوندگی، مربوط به سنگ معدن چادرملو با عیار بالا است که توسّط محلول چسب آلی کربوکسیل‌متیل سلولز حاصل شده است. افزودن محلول سود به مخلوط مواد، موجب کاهش میزان ترشوندگی ذرّات شده است. متوسّط اندازه ذرّات در مخلوط مواد آسیاب ‌شده دارای اندازه حدود 10 میکرون به‌دست‌آمده که باعث توزیع نامناسب و تشکیل میکروآگلومره در پودر شده است. نتایج آزمون BET نشان داد که با توجّه به تخلخل بسیار کم ذرّات، سطح ذرّات از زبری پایینی برخوردار است.

Keywords

• کنسانتره سنگ آهن؛ گندله‌شوندگی
• چسب آلی؛ تر‎شوندگی؛ توزیع اندازه ذرات؛ میکروآگلومره