سیاست علم و فناوری (Sep 2013)
تعیین شاخصهای تأثیرگذار در کارآفرین بودن دانشگاههای دولتی ایران و رتبهبندی دانشگاهها از این منظر
Abstract
بهرهگیری از نیروهای کارآفرین در یک سازمان، سبب دست یابی به مراتب بالای سرآمدی آن سازمان از لحاظ اقتصادی میگردد. کارآفرینان میتوانند نیروی محرکه فعالیتهای جدید اقتصادی در جامعه شده و از این طریق از یک سو به اشتغالزایی و از سوی دیگر به رشد و توسعه اقتصادی کشور کمک نمایند. آگاهی از شاخصهای تاثیر گذار در کارآفرینی دانشگاهها و رتبهبندی دانشگاههای کشور از این منظر میتواند کمک شایان توجهی به متولیان کارآفرینی کشور، به ویژه برنامهریزان آموزش عالی بنماید. به این منظور این مقاله به تعیین شاخصهای تأثیرگذار بر کارآفرینی دانشگاهها و ارائه راهکاری جهت رتبهبندی آنان میپردازد. در این مقاله به منظور تعیین شدت کارآفرینی دانشگاهها چارچوبی مرکب از چند روش شامل روش دلفی، فرآیند تحلیل شبکهای و روش ویکور ارائه شده و در طی چند مرحله به اجرا درآمدهاست. در گام اول این پژوهش سعی شده تا با بهرهگیری از ادبیات موضوع و استفاده از نظر خبرگان و با به کارگیری روش دلفی در جهت بومی سازی عوامل کارآفرینی، فهرستی از عوامل و زیر عوامل موثر بر کارآفرینی دانشگاه ها ارائه گردد. سپس، وزن و اهمیت هریک از این عوامل و زیر عاملها با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکهای به دست میآید. در گام بعدی با طراحی پرسشنامهای چند گزینهای حاوی سوالات مرتبط با هریک از این عوامل و توزیع آن در میان دانشگاههای دولتی اطلاعات لازم جمعآوری گردیده و رتبه هریک از دانشگاههای شرکت کننده در پژوهش که شامل 30 دانشگاه میباشند، با استفاده از روش ویکور به دست آمده و در انتها نیز پس از انجام تحلیل نتایج و با بهرهگیری از روش تحلیل وزن - واریانس، معیارهایی را که دانشگاهها در رابطه با آنها نیازمند انجام اقدامات بیشتری هستند و همچنین معیارهایی را که عملکرد دانشگاهها تا کنون در مورد آنها مناسب بوده شناسایی و معرفی میگردند. کلیدواژهها: کارآفرینی، روش دلفی، فرآیند تحلیل شبکهای، روش ویکور، تحلیل وزن – واریانس.