مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش (Dec 2023)
مقایسه اثر تمرینات مقاومتی حجم آلمانی تعدیل شده، شدید و غیرخطی بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی، آنتروپومتریکی و عملکردی مرتبط با قدرت عضلانی در مردان ورزشکار
Abstract
زمینه و هدف: تمرین مقاومتی (RT) نقش مهمی در افزایش حجم و قدرت عضلانی دارد. تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین مقاومتی حجم آلمانی تعدیل شده (MGVRT)، تمرین مقاومتی شدید (HIRT) و تمرین مقاومتی غیرخطی (NLRT) بر سطوح سرمی میوستاتین (Mstn)، فولیستاتین (FLS) و عامل هسته‌ای کاپا B (NF-κB) و حجم و قدرت عضلانی در مردان ورزشکار انجام شد. روش تحقیق: تعداد 40 مرد جوان رشته بدنسازی به‌طور تصادفی در گروههای مساوی شامل MGVRT، HIRT، NLRT و کنترل قرار گرفتند. پروتکل‌های تمرینی به‌مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) انجام شدند. متغیرهای بیوشیمیایی منتخب و حجم و قدرت عضلانی، قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه‌گیری شد. آزمون‌های تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری، کروسکال-والیس و یو من- ویتنی جهت تحلیل‌های آماری در سطح معنی‌داری 05/0 ≥p مورد استفاده قرار گرفتند. یافته‌ها: سطوح سرمی Mstn و FLS در هر سه گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل به‌ترتیب کاهش و افزایش معنی‌داری یافت. هم‌چنین، سطح NF-κB در گروههای MGVRT وHIRT به‌طور معنی‌داری از گروه NLRT و کنترل پایین‌تر بود. علاوه بر این، محیط بازو و ران و قدرت عضلانی در حرکات پرس سینه و اسکوات در هر سه گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل، به‌طور معنی‌داری افزایش یافت؛ به‌گونه‌ای که افزایش محیط بازو در گروه MGVRT در مقایسه با گروههای HIRT و NLRT و قدرت عضلانی در گروه HIRT در مقایسه با گروههای MGVRT و NLRT؛ به‌طور معنی‌داری بیشتر بود. نتیجه‌گیری: هر سه پروتکل RT به بهبود شاخص‌های بیوشیمیایی، آنتروپومتریکی و عملکردی در مردان ورزشکار منجر شد، اما پروتکل‌های MGVRT و HIRT به ترتیب افزایش بیشتری در هایپرتروفی و حداکثر قدرت عضلانی در پی داشت. با این وجود به مطالعات بیشتر در زمینه ارتباط پروتکل‌های RT، با حجم و قدرت عضلانی و شاخص‌های بیوشیمیایی مرتبط با آن‌ها، مورد نیاز است.
Keywords
