PRAVO OSOBA U POTREBI ZA MEĐUNARODNOM ZAŠTITOM NA JEDINSTVO PORODICE - NEUJEDNAČEN PRISTUP EVROPSKOG SUDA ZA LJUDSKA PRAVA

Abstract

U radu se analizira na koji način najznačajniji međunarodni akti regulišu pravo na jedinstvo porodice. Problemom jedinstva porodice osoba u potrebi za međunarodnom zaštitom bavio se i Evropski sud za ljudska prava (ESLJP). U radu se analizira pristup ESLJP-a ovom pitanju. Kroz odabrane slučajeve u kojima je ESLJP odlučivao o spajanju roditelja i dece i njihovom pravu na jedinstvo porodice autor zaključuje da je ESLJP nedosledno primenjivao princip najboljeg interesa deteta. Kroz analizu biće ukazano na to da ESLJP, prilikom odlučivanja o pravu na jedinstvo porodice, neujednačeno ocenjuje činioce poput uzrasta deteta, jačine veza sa zemljom porekla i zemljom prijema, te jačine porodičnih veza između roditelja i dece. U drugom delu rada biće razmotreni slučajevi u kojima je ESLJP odlučivao da li je država proterujući učinioce krivičnih dela uspela da uspostavi ravnotežu između interesa države da štiti svoju javnu bezbednost i interesa osoba u potrebi za međunarodnom zaštitom da ostvare jedinstvo porodice.

Keywords

• osobe u potrebi za međunarodnom zaštitom
• Evropski sud za ljudska prava
• jedinstvo porodice
• spajanje porodice
• Evropska konvencija o ljudskim pravima