بررسی بار آلودگی پساب خروجی مزارع مجتمع پرورش میگوی گمیشان، استان گلستان

Abstract

گسترش مجتمع‌های بزرگ تکثیر و پرورش آبزیان از جمله پرورش میگو خطر آلودگی محیط زیست را افزایش می‌دهد. لذا کنترل پساب‌های خروجی یکی از موارد حیاتی جهت کاهش بار آلودگی بشمار می‌آید. تحقیق حاضر در مجتمع پرورش میگو ی گمیشان در شمال شهرستان گمیشان- استان گلستان اجرا شد. جهت انجام طرح، از دو ایستگاه ورودی و خروجی مجتمع پرورش میگوی گمیشان، در سه ماهه آخر طول دوره پرورش (اواخر ماه‌های مرداد، شهریور و مهر سال 1394) با اندازه‌گیری برخی از پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب شامل دما، pH، EC، BOD، TSS، NO3، PO4 و NH4 نمونه‌برداری صورت گرفت. سپس تجزیه تحلیل آماری داده های حاصل از آزمایش با نرم افزار SPSS 17 آنالیز گردید و مقایسه میانگین ها در سطح اطمینان 5 درصد بررسی شد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق مشاهده شد که مقادیر pH، دما، کل مواد جامد معلق، BOD، نیترات، یون آمونیم و فسفات در دو نقطه ورودی و خروجی سایت تغییرات معنی‌داری نداشتند (05/0p) که نشان دهنده عدم تاثیر شدید مجتمع بر این عوامل بوده است هر چند مقادیر این عوامل در ورودی سایت در کمترین میزان و در خروجی سایت در بیشترین میزان بود ولی در مجموع این تغییرات معنی دار نبودند. نتایج نشان می‌هد که مزارع پرورش میگو به طور معنی داری باعث افزایش میزان هدایت الکتریکی و کل مواد جامد محلول در آب خروجی نسبت به ورودی سایت شده‌اند.

Keywords

• آلودگی
• پساب خروجی
• مجتمع پرورش میگوی گمیشان
• استان گلستان