Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. (Oct 2015)
مقایسه الکترومایوگرافی عضلات ساق پا در موقعیتهای مختلف ایستادن مردان دارای کفپای صاف و طبیعی
Abstract
مقدمه کفپای صاف از جمله تغییراتی به شمار میرود که ممکن است باعث تغییر در الگوی فعال شدن عضلات گردد. درک تغییر فعالیت عضلات در موقعیتهای مختلف ایستادن افراد دارای کفپای صاف، بینش خوبی برای پیشگیری از بروز آسیبهای مختلف اندام تحتانی در این افراد خواهد داد، لذا هدف از تحقیق حاضر، مقایسه الکترومایوگرافی عضلات ساق پا در موقعیتهای مختلف ایستادن مردان دارای کفپای صاف و طبیعی است. روشکار این مطالعه توصیفی در دانشگاه خوارزمی تهران در سال 91-92 انجام شده است. 40 نفر دانشجوی مرد سالم، شامل 20 نفر دارای کفپای صاف و 20 نفر دارای کفپای طبیعی در این تحقیق نیمهتجربی شرکت کردند. ناهنجاری کفپا با استفاده از تست افت ناوی اندازهگیری شد. هر آزمودنی در پنج موقعیت ایستادن قرار گرفت و فعالیت عضلات با دستگاه الکترومایوگرافی ثبت گردید. برای تجزیه تحلیل دادهها از نرم افزارMatlab و SPSS و برای مقایسه متغیرهای وابسته مورد نظر از آزمون تحلیل واریانس مختلط(آنوا) در سطح معناداری 05/0 p≤استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری در فعالیت عضلات نازکنیبلند و درشتنی قدامی بین دو گروه در موقعیتهای تکپا چشم بسته و تکپا سربالا مشاهده گردید(05/0P≤) و در فعالیت بقیه عضلات تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری به نظر میرسد وضعیت غیرطبیعی پا میتواند بر تغییر فعالیت عضلات اندام تحتانی زمان ایستادن موثر باشد که متعاقباً میتواند الگوهای آسیب را تغییر دهد که پیشنهاد میگردد جهت کاهش خطرات بر طراحی تمرینات اصلاحی و برنامه درمانی مناسب تمرکز شود.
Keywords