سطح فعالیت بدنی در کارکنان بخش بهداشت و درمان: مرور نظامند

Abstract

سابقه و هدف: فعالیت بدنی یک نیاز کلیدی برای حفظ سلامتی است. عدم تحرک بدنی با همه‌گیری جهانی چاقی و بار فزاینده بیماری‌های غیرواگیر در کشورهای در حال توسعه مرتبط است. هدف از این مرور نظامند بررسی سطح فعالیت بدنی شغلی کارکنان بخش بهداشت و درمان و نوع فعالیت بدنی آنها در طول شیفت کاری می‌باشد.روش کار: مطالعه به روش مرور نظام‌مند انجام شد که با جستجوی کلیدواژه‌های Physical activity, Physical practice, Exercise, Healthcare employees, Healthcare workers, Healthcare Professionals, Healthcare occupational, Level در پایگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی Web of Science ، Scopus ،PubMed ، Mbase و Library Cochrane و همچنین، پایگاه‌های فارسی زبان همچون بانک اطلاعات نشریات کشور، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه علوم و فن‌آوری اطلاعات ایران مقالات جمع‌آوری گردید. تعداد 28 مقاله براساس معیارهای ورود جهت استخراج داده‌ها ارزیابی و تحلیل شد.یافته‌ها: در مقالات مورد بررسی، سطح فعالیت بدنی در میان کارکنان بخش درمان توسط ابزارهای سنجش ذهنی و عینی تعیین گردیده است. در 66 درصد از مقالات مورد بررسی جامعه مورد بررسی پرستاران بودند. بطورکلی کارکنان بخش درمان 80 تا 150 دقیقه از شیفت‌های کاری را صرف فعالیت‌هایی با شدت پایین نموده‌اند.نتیجه‌گیری: درک میزان و نوع فعالیت بدنی در کارکنان بخش درمان می‌تواند بر رفاه و ایمنی در محیط کار و رضایت بیماران از خدماتی که دریافت می‌کنند، تأثیر بگذارد. هرچند در مقالات مورد بررسی انجام فعالیت‌های شغلی با شدت متوسط در میان کارکنان بخش درمان نیز گزارش شده است، ولی شدت، مدت و توالی این فعالیت‌ها برای ایجاد اثرات درمانی کافی نمی‌باشد.

Keywords

• فعالیت بدنی
• فعالیت شغلی
• کارکنان بخش درمان
• پرستار