مبانی نظری هنرهای تجسمی (Aug 2020)
نمادشناسی نقش شیر بالدار در ایران و چین
Abstract
مفاهیم رمزگونه و نشانه‌های نمادین، همواره، در هنر برای بیان اندیشه و عقاید آیینی و دینی و مذهبی به کار می‌رفته‌اند. با نگاهی به تاریخ هنر درمی‌یابیم که شیر، یکی از جانورانی بوده که در فرهنگها و تمدنهای باستانی جنبه نمادین داشته و برای دست‌یابی به مفاهیم دیگر از ترکیب این نماد با عناصر نمادین دیگر از جمله بال مبادرت ورزیدند. در این پژوهش، سعی بر این است که، شباهت‌ها و تفاوتهای نقش شیر بالدار در ایران و چین باستان بررسی شود. این پژوهش به روش ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ، تحلیلی- تطبیقی در جهت بررسی نقش شیر بالدار در این دو تمدن و معرفی برخی مفاهیم نمادین نهفته در آنها، از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانهای و اسنادی صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، جست وجوی مفاهیم و کهن الگوهای نقش شیر بالدار در هنر ایران باستان و چین و یافتن وابستگی‌ها و افتراقات این نماد در هر دو فرهنگ است. به منظور دست‌یابی به این مهم، نمایه شیر و بال را از نظر مفهوم و کاربرد اسطورهای آن در هر دو تمدن عنوان کرده و با توجه به آثار باقی‌مانده از آن دوران، به بررسی آنها می‌پردازیم. به نظر می‌رسد آغازین نمونه‌های نگاره شیر بالدار با مفهوم نگهبان معابد و مقابر، در تمدن عیلام شکل گرفته است و در تمدن ایران و سپس، در چین رواج پیدا کرده است.
Keywords
