Komedia rzymska na polskiej scenie

Abstract

Artykuł analizuje zachowane przekłady sztuk dwóch rzymskich autorów, Plauta i Terencjusza, w kontekście ich adaptacji w polskich teatrach na przestrzeni ostatnich stu lat. Przynosi informacje na temat liczby polskich premier komedii Plauta w XX i XXI wieku, ale stara się także wskazać, że o doborze repertuaru decydowały przekłady i zastosowane w nich strategie. Materiału badawczego do analizy dostarczają programy teatralne, często omawiające rolę przekładu, a także przywołujące wypowiedzi badaczy i tłumaczy dramatów antycznych. Znacząca jest również nieobecność Plauta na scenie w latach 1979–2009 oraz kompletny brak zainteresowania dla twórczości Terencjusza, który w wieku XX i XXI nie pojawił się nigdy na deskach profesjonalnego teatru. Niewątpliwie duże znaczenie odegrały tutaj przekłady: ich anachroniczność lub niekomunikatywność, ale także zmiany obyczajowe XXI wieku (gender studies, #metoo).

Keywords

• komedia rzymska
• palliata
• Plaut
• Terencjusz
• przekład
• tłumacze