رتبه‌بندی شاخصهای مقیاس وبومتریک در دانشگاه‌های منتخب

Abstract

رتبه‌بندی وبومتریک متشکل از یک پایگاه داده شامل پانزده هزار دانشگاه و بیش از پنج هزار مرکز تحقیقاتی است. چهار هزار دانشگاه اول در رتبه‌بندی مشخص شده‌ و دانشگاه‌های دیگر نیز در رتبه‌بندیهای محلی و جزئی‌تر آمده‌است. در این روش رتبه‌بندی مؤسسات آموزش عالی و مراکز تحقیقاتی کشورهای در حال توسعه، با قرار دادن دستاوردهای علمی خود بر روی اینترنت، می‌توانند وضعیت بهتری پیدا کنند، زیرا ممکن است نسبت به دانشگاه‌های تراز اول دنیا بسیار فاصله داشته باشند. شاخصهای وبومتریک به این دلیل به وجود آمده‌اند که میزان توجه مؤسسه‌ها را به نشر اینترنتی نشان دهند. بنابراین، دانشگاه‌های با کیفیت آموزشی بالا ممکن است به دلیل تمایل نداشتن به سیاستهای انتشار اینترنتی، رتبة مورد انتظار خود را در این نوع رتبه‌بندی، به دست نیاورند. هدف پژهش حاضر، رتبه‌بندی شاخصهای مقیاس وبومتریک در دانشگاه‌های تهران، اصفهان، تربیت مدرس، الزهرا، مازندران، گیلان، یزد، اراک و رازی است. برای انجام این پژوهش توصیفی، مقطعی و کاربردی از پرسشنامه استفاده شد که پس از سنجش روایی و پایایی بر اساس نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده، سهمیه‌ای بین 355 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های منتخب یاد شده توزیع گردید. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شده است.