تاثیر شش هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بر مقادیر بیان ژن‌ NT0-proBNP، ANP و BNP عضله قلبی در رت­ها پس از ابتلا به آنفارکتوس میوکارد

Abstract

مقدمه: آنفارکتوس میوکارد، مرگ سلولی غیرقابل برگشت بخشی از عضله قلب در نتیجه قطع جریان خون است. پپتیدهای ناتریورتیک دهلیزی و بطنی(ANP و BNP) نشانگرهای قوی وقوع آنفارکتوس میوکارد می باشند. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بر بیان ژن های NT-pro BNP و‌ BNPوANP در رت‌ها پس از انفارکتوس میوکارد انجام شد.مواد و روش: دوازده سررت نر نژاد ویستار 10 هفته ای با وزن 250 تا 300 گرم در دو گروه شش نفره تجربی (60 دقیقه دویدن تناوبی روی تردمیل، هر تناوب شامل چهار دقیقه دویدن با شدت 80 - 95 درصد VO2max و دو دقیقه ریکاوری فعال با شدت 45 –50 درصد VO2max، سه روز در هفته، شش هفته) و کنترل (بدون تمرین) قرار گرفتند. بیان ژن هایNT-pro BNP و‌ BNPوANP پس از ابتلای رت‌ها به آنفارکتوس میوکارد پس از شش هفته تمرین با روش Real-time PCR بررسی و توسط روش ∆∆ct کمی سازی شدند. داده‌ها با روش تی مستقل با استفاده از نرم افزار spss18 تجزیه و تحلیل شدند(α≤0.05).یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد شش هفته تمرین تناوبی خیلی شدید، NT-pro BNPرا به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش می‌دهد(0.001=P) و همچنین باعث کاهش غیرمعنادار BNP و ANP نیز می شود(به ترتیب 0.067=P و P≤0.475)بحث و نتیجه گیری: سازگاری با تمرین تناوبی خیلی شدید باعث کنترل و تعدیل NT-pro BNP شده و ترشح هورمون‌ BNP و ANP را در تمرین کرده‌ها نسبت به گروه بدون تمرین کاهش می دهد.

Keywords

• سکته قلبی
• هورمون قلبی
• تمرین