Muhammed b. Mustafa el-Akkirmânî ve Risaletü’l-Hamdele Adlı Eserinin Tahlili

Abstract

Risaletü’l-Hamdele, Muhammed b. Mustafa el-Akkirmânî’nin (ö.1760) Arapça yazmış olduğu fıkıh, ibadet ve ahlâk konularını içeren bir eseridir. Akkirmânî fıkıh, kelâm, tefsir, hadis, siyer, tasavvuf ve İslam ahlâk felsefesi gibi alanlarda sayısız eser yazmış ve kadılık görevlerinde bulunmuş önemli bir şahsiyettir. Risaletü’l-Hamdele, İmam Ebu Hanife’nin el-Vasiyye’sine Molla Hüseyin b. İskender el-Hanefî’nin (ö. 1673) yazdığı şerh ve Buhârîzâde’nin ahlâk ile ilgili risalesinin hâşiyesinden oluşmaktadır. Risaletü’l-Hamdele, inanç ve ibadet konularıyla başlamakta ve ahlâk konusuna dair değerlendirmelerle son bulmaktadır. Risale eklektik bir karakter arz eder ve bu nedenle çok sayıda görüşü barındırır. Akkirmânî bu risalede el-Fıkhu’l-Ekber’in ve el-Vasiyye’nin birçok kısmına bazı notlar ve ilaveler eklemiştir. Bu şekilde Ebu Hanife’nin görüşlerini daha net bir şekilde ortaya koymaya çalışmıştır. Risalenin bu özellikleri nedeniyle bizim bu makalemiz Risaletü’l-Hamdele’yi içeriği, kaynakları ve problemleri açısından ele aldığı için önem taşımaktadır. Biz de bu makalemizde öncelikle Akkirmânî’nin hayatı, ilmî şahsiyeti ve eserlerini ele aldık. İkinci olarak Akkirmânî’nin bu risaledeki metodolojisini ve yararlandığı kaynakları belirlemeye çalıştık. Daha sonra risalenin genel özellikleri ve muhteviyatı hakkında bilgi verdik. Son olarak da risalenin içeriğine yönelik değerlendirmelerde bulunduk.