فساد به مثابه جنایت علیه بشریت و بررسی صلاحیت دیوان کیفری بین المللی در رسیدگی به آن

Abstract

امروزه فساد به عنوان یکی از مهم‌ترین موانع توسعه سیاسی و اقتصادی شناخته شده است. علی‌رغم تلاش‌های فراوان، جهت مقابله با این پدیده، تاکنون راه حل مناسب و مؤثری برای مبارزه با آن یافت نشده است. با توجه به افزایش روزافزون این پدیده در بین جوامع انسانی و گسترش فقر، بی‌عدالتی، فقدان حاکمیت قانون و نبود حاکمیت مطلوب به عنوان آثار و تبعات قطعی فساد از سویی و ناکارآمدی مکانیسم‌های موجود برای مقابله با فساد در سطح ملی و بین‌المللی از سوی دیگر، برای جلوگیری از بی‌مجازات ماندن مفسدانی که آثار و تبعات رفتارشان در برخی موارد، کمتر از جنایتکاران جنگی نمی‌باشند، یکی از مؤثرترین راهکارها برای مقابله، استناد به اساسنامه دیوان و گسترش شمول صلاحیت آن بر این جرم می‌باشد.وجود وجوه مشترک فراوان بین فساد و جنایت علیه بشریت، همچنین توجه به برخی از مواد اساسنامه حاکی از این واقعیت است که تدوین‌کنندگان اساسنامه در هنگام تدوین آن، از عباراتی استفاده کرده‌اند که بتوانند هرگونه جنایتی که ممکن است در آینده رخ دهد و وجدان بشری را متأثر نماید ولی در فهرست جنایات علیه بشریت نمی‌باشد بی‌مجازات نگذارند. تا به این وسیله خلأ قانونی را که در سزادهی جرایم نوظهوری مانند فساد که بر اثر اقتضائات و مناسبات جدید اجتماعی شکل گرفته‌اند و آثار و تبعاتی هم‌تراز با سایر جرایم مذکور در بند ماده هفت اساسنامه دارند جبران شود.

Keywords

• فساد
• جنایت علیه بشریت
• دیوان کیفری بین‌المللی
• صلاحیت