زن در توسعه و سیاست (Dec 2016)
اشتغال زنان، نشاط زناشویی و گرایش به طلاق (مطالعۀ موردی: متأهلان شهر تهران)
Abstract
این مقاله با هدف بررسی تأثیر اشتغال زنان بر پایداری خانواده، به مقایسۀ خانوادههای تکشاغل و خانوادههای هردو شاغل پرداخته است. جامعۀ آماری این پیمایش، زنان و مردان متأهل شهر تهران است و به شیوۀ نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای هزار و 736 نمونه از 50 حوزۀ شهر تهران انتخاب شد و در تجزیۀ تحلیل نهایی به کار گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان میدهد: نشاط زناشویی در مردان خانوادههای هردو شاغل بیش از مردان خانوادههای تکشاغل است. درآمد و منزلت شغلی بالا در مردان خانوادههای تکشاغل با کاهش نشاط زناشویی و در زنان خانوادههای تکشاغل افزایش درآمد با افزایش نشاط زناشویی در ایشان همراه است. همبستگی نشاط زناشویی و گرایش به طلاق در زنان خانوادههای هردو شاغل بیش از زنان خانوادههای تکشاغل و در مردان خانوادههای تکشاغل بیش از مردان خانوادههای هردو شاغل است. هزینهکرد مالی اشتراکی در خانوادههای هردو شاغل بیش از خانوادههای تکشاغل و تضاد میان کار و خانواده در آن‌ها کمتر است. بهطورکلی، میتوان گفت یافتههایی که نشان دهد اشتغال زنان پایداری خانواده را تضعیف میکند مشاهده نشد، اما اشتغال زنان منابعی را برایشان فراهم میکند که از آن میتوانند در انحلال زندگی زناشویی ناخوشایند استفاده کنند. با توجه به اینکه نشاط زناشویی و گرایش به طلاق از شرایط شغلی متأثر است، به‌کارگیری سیاستهای مناسب اشتغال میتواند در پایداری خانواده کمککننده باشد. یافتههای تحقیق تأییدکنندۀ تئوریهای مبادله، فرصت اقتصادی و اقتصاد خانۀ جدید است.
Keywords
