مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Jan 2011)
مقایسهی بیومتری چشم به دو روش اولتراسوند و اپتیکال با توجه به میزان عیوب انکساری بعد از عمل فیکوامولسیفیکاسیون
Abstract
مقدمه: فیکوامولسیفیکاسیون یکی از بهترین اعمال جراحی برای درمان آب مروارید است. امروزه با توجه به پیشرفتهایی که در زمینهی تعیین قدرت لنزهای داخل چشمی صورت گرفته است، عیوب انکساری بعد از جراحی کاهش یافته است. در این رابطه، دو روش بیومتری رایج، اولتراسوند و اپتیکال بیومتری میباشند كه هر کدام از این روشها مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند. هدف این مطالعه، تعیین تفاوت عیوب انکساری بعد از جراحی کاتاراکت در این دو روش بود. روشها: در یک مطالعه همگروهی آیندهنگر، بیمارانی را که برای انجام جراحی کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکاسیون به دو بیمارستان آموزشی و یک مرکز خصوصی مراجعه کرده بودند انتخاب نموده، میزان عیب انکساری بعد از عمل، براساس روش بیومتری (اولتراسوند یا اپتیکال) مورد مقایسه قرار دادیم. یافتهها: از 132 بیمار مورد مطالعه، در 76 چشم (گروه اول) بیومتری اولتراسوند و 56 چشم (گروه دوم) بیومتری اپتیکال انجام و سپس میانگین قدر مطلق عیب انکساری (Mean Absolute Refractive Error: MARE) در هر گروه تعیین شد. MARE در گروه اول 70/0±67/0 (Mean±2SD) دیوپتر و در گروه دوم 76/0±79/0 (Mean±2SD) دیوپتر به دست آمد ولی این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود. نتیجهگیری: براساس نتایج این مطالعه و عدم وجود تفاوت معنیدار بین میانگین عیب انکساری بعد از جراحی بین دو گروه، میتوان هر دو روش بیومتری را برای بیماران انجام داد. البته با توجه به این که روش اپتیکال بیومتری بیشتر استفاده میشود و برای بیمار راحتتر است، شاید تمایل به این روش بیشتر باشد. لازم است پژوهشهای بیشتری برای تعیین برتری هر یك از این روشها انجام شود. واژگان کلیدی: کاتاراکت، اولتراسونوگرافی، عیب انکساری