تأثیر سطوح مختلف اسیدهای چرب امگا-3 بر عملکرد مرغ های تخم گذار در شرایط تنش فیزیولوژیکی القاء شده با دگزامتازون

Abstract

تاثیر اسیدهای چرب امگا-3 بر عملکرد و صفات فیزیکی تخم­مرغ در مرغ­های تخم­گذار در شرایط تنش فیزیولوژیکی با استفاده از 96 قطعه مرغ تخم­گذار لوهمن سفید (LSL-Lite) در یک آزمایش فاکتوریل2×3 با دو سطح تنش (تنش و بدون تنش) و سه سطح اسیدهای چرب امگا-3 (صفر، 24/0 و 48/0 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 70 روز بررسی شد. از سن 35 تا40 هفتگی، پرندگان با جیره پایه به همراه سطوح مختلف اسیدهای چرب امگا-3 تغذیه شدند و در سن 41 هفتگی، تنش فیزیولوژیکی با استفاده از افزودن 5/1 میلی­گرم دگزامتازون در کیلوگرم جیره به مدت یک هفته القاء شد. سپس دگزامتازون از جیره حذف و پرندگان به مدت سه هفته دیگر با جیره­های قبل از تنش تغذیه شدند (دوره پس از تنش). درصد تولید، مصرف خوراک، توده­ تخم­مرغ و همچنین صفات فیزیکی تخم­مرغ در دوره­های تنش و بعد از آن بررسی شدند. در دوره تنش، درصد تولید تخم­مرغ، وزن و توده تخم­مرغ و ضخامت پوسته کاهش و ضریب تبدیل خوراک افزایش یافت (05/0PPPP<). به طور کلی، استفاده از اسیدهای چرب امگا-3 در مرغ­های تخم­گذار در شرایط تنش، با تشدید کاهش مصرف خوراک در این پرندگان می­تواند آثار زیان­بار تنش بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخم­مرغ را افزایش دهد.

Keywords

• اسیدهای چرب امگا-3
• توده تخم مرغ
• دگزامتازون
• ضخامت پوسته
• عملکرد