مقایسه کارایی کربن فعال ساده و پوشانده‌شده با اکسیدمنگنز در جذب تولوئن از جریان هوای آلوده

Abstract

اهداف مهم‌ترین شاخص مؤثر در جذب آلاینده‌های فرّار از هوا، نوع جاذب است. به‌کارگیری جاذبی گزینش‌پذیر، به حذف آلاینده با هزینه کمتر و کارایی بیشتر منجر می‌شود. در این تحقیق، کارایی جاذب اکسیدمنگنز پوشانده‌شده بر سطح کربن فعال (MnO/GAC) برای حذف تولوئن از هوا بررسی شد. همچنین کارایی جاذب MnO/GAC در شرایط آزمایشی یکسان با کربن فعال ساده مقایسه شد. مواد و روش ها جاذب MnO/GAC با روش سل‌ژل تولید شد. زمان‌ماند (5/0، 1، 5/1، 2 و 4 ثانیه) و غلظت تولوئن ورودی (100، 200، 300 و 400 ppmv) و دمای هوای ورودی (25، 50، 75 و 100 درجه سانتی‌گراد)، به‌عنوان شاخص‌های عملکردی مؤثر بر فرایند جذب آزمایش شد. کارایی جاذب‌های GAC و MnO/GAC براساس زمان نقطه شکست و ظرفیت جذب تعیین شد. یافته ها زمان نقطه شکست جاذب MnO/GAC درمقایسه‌با GAC در زمان‌های ماند 5/0 تا 4 ثانیه، 6 تا 11درصد افزایش یافت. افزایش غلظت تولوئن ورودی از 100 به 400 ppm، زمان نقطه شکست را کاهش و ظرفیت جذب را به‌ترتیب به‌میزان 57/9 و 67/9درصد برای GAC و 59/6 و 61/1درصد برای MnO/GAC افزایش داد. افزون‌براین افزایش دمای هوای ورودی به رآکتور از 25 به 100 درجه سانتی‌گراد، زمان نقطه شکست جاذب GAC را از 41 به 26 ساعت کاهش داد. کارایی جاذب MnO/GAC، با افزایش دما رابطه مستقیم داشت؛ به‌طوری‌که زمان شکست ستون از 46 به 57 ساعت افزایش یافت. نتیجه گیری نتایج نشان داد که جاذب MnO/GAC می‌تواند به‌عنوان جایگزین مناسبی برای GAC در جذب ترکیب‌های فرّار از جریان هوا به‌کار گرفته شود.

Keywords

• جذب
• تولوئن
• اکسیدمنگنز
• کربن فعال