اطلاعات جغرافیایی (Jul 1999)
جهانگردی و فرهنگ و تمدن اسلامی- ایرانی
Abstract
جهانگردی عبارت است از سفری موقتی و کوتاه مدت برای استراحت، سیر و سیاحت، کار و دیگر دلایل به خارج از محیط معمول خویش. توجه به جهانگردی بخصوص در دهه 1980 غالب کشورها را بر آن داشت که برای جلب هر چه بیشتر سیاحان و جهانگردان تلاش نمایند. درآمد صنعت جهانگردی در سالهای اخیر نزدیک 300 میلیارد دلار می باشد و با وجود این که ایران جزء ده کشوری است که بیشترین جاذبه های تاریخی، باستانی و فرهنگی را داراست تنها سالانه حدود 200 هزار دلار از صنعت جهانگردی نصیب کشورها می شود. دین مبین اسلام گردش در پهنه گیتی را به عنوان درک حقایق هستی توصیه نموده است و مسیر آفاق و انفس را که آیندهای از زیبایی های خلقت و عظمت خالق و عبرت از گذشتگان و توجه به اسرار آفرینش و بیداری دل و جان است را سفارش نموده است. در این نوشتار با توجه به آیات کریمه الهی، غنای فرهنگ اسلامی و هویت تاریخی کهن ایرانی به اثرات فرهنگی گردشگری و چگونگی تعامل و تقابل فرهنگ جهانگردی و ایرانگردی با فرهنگ اصیل اسلامی و ایرانی مورد مطالعه قرار گرفته است. و روشن گشته است که ایران بعنوان کانون جوشان انقلاب اسلامی و داشتن سابقه دیرینه تاریخی و آثار بدیع و عبرت آموز می تواند از رهگذر جهانگردی علاوه بر درآمد ارزی، مرکزی برای گسترش اندیشه های ناب اسلام و صدور فرهنگ پربار اسلامی- ایرانی باشد. چرا که در تعامل ، اندیشه های برتر و هویت های اصیل تر بر فرهنگ مقابل اثر گذاشته و در این کنش نه تنها از اثرات منفی آنها مصون خواهد ماند بلکه موجبات صدور فرهنگ مترقی اسلامی را نیز فراهم آورده و با اخذ عناصر مثبت دیگر فرهنگ ها بالندگی و پویایی بیشتری می یابد.
