Journal of Mashhad Dental School (Sep 2012)
بررسی دیدگاه دانشجویان درباره نحوه آموزش و ارزشیابی واحدهای بالینی دانشکده دندانپزشکی مشهد-ایران در سال 1388
Abstract
مقدمه: ارزشیابی شیوههای آموزشی در رشتههای مختلف علوم پزشکی، به دلیل نقش مهم آن در تربیت نیروهای متخصص حرفه ای، از حساسیت ویژه و بالایی برخوردار است. رشته دندانپزشکی نیز یکی از شاخههای مهم علوم پزشکی است که نیازمند کسب مهارتهای علمی و حرفهای بالاست. یکی از شیوههای عملی جهت ارزیابی کیفیت آموزشهای بالینی در رشته ی دندانپزشکی، بررسی نظرات و دیدگاههای دانشجویان این رشته به عنوان مخاطبان اصلی این آموزشها میباشد. لذا این مطالعه به منظور تعیین دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره نحوه آموزش و ارزشیابی واحدهای بالینی، در سال 1388 انجام شد. مواد و روشها: این پژوهش، مطالعهای توصیفی-تحلیلی و مقطعی بوده و نمونه پژوهش، دانشجویان سالهای چهارم، پنجم و ششم دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 1388 بود. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه و شیوه گردآوری آن به صورت میدانی بود. پس از طراحی پرسشنامه، روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. پس از جمعآوری پرسشنامهها، نتایج در قالب آمار توصیفی، جمعبندی شده و در قالب جداولی ارائه شد. نمرات به دست آمده در بخشهای مختلف با آزمون کروسکال والیس با یکدیگر مقایسه شد. (05/0=α) یافته ها: یافتههای تحقیق، نشان داد که دیدگاه دانشجویان، در اغلب حیطههای آموزشی، عملکرد اساتید بالینی، امکانات و تجهیزات محیط بالینی، ارزشیابی بالینی، ارزیابی فعالیت دانشجو توسط اساتید، همکاری پرسنل پرستاری، اهداف آموزشی بخش و غیره، مثبت بود ولی کمبودهایی نیز در این زمینه، خصوصاً در مورد نحوه انتخاب واحد دانشجویان، نظارت اساتید بر نحوه کار دانشجویان و زمان حضور اساتید در تعدادی از بخشها وجود داشت. نتایج نشانگر این بود که از نظر دانشجویان آموزش و ارزشیابی در بخشهای مختلف با یکدیگر تفاوت معنیدار نداشت. نتیجهگیری: با توجه به نتایج فوق، بازنگری در فعالیتهای آموزشی مسئولان دانشکده، بررسی مجدد کوریکولوم آموزشی، فراهم کردن تجهیزات و وسائل لازم در محیط بالینی، پیشنهاد میگردد.
