تاثیر تصویرسازی حرکتی و مشاهده عمل بر تعادل، طول، سرعت و ریتم گام سالمندان مبتلا به سکته مغزی

Abstract

هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مشاهده‌عمل و تصویرسازی‌حرکتی بر تعادل و طول، سرعت و ریتم گام سالمندان مبتلا به سکته مغزی بود. 24 نفر از سالمندان مبتلا به سکته مغزی به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. از آزمون‌های لک‌لک، زمان برخاستن- راه‌رفتن و نرم‌افزار تحلیل دو بعدی کینوا استفاده شد. مرحله تمرین شامل 16 جلسه (3 جلسه در هفته و هر جلسه ، 45 دقیقه‌) بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که تعادل ایستا، سرعت و طول گام نسبت به پیش آزمون پیشرفت معناداری داشتند. تصویرسازی-حرکتی و مشاهده‌عمل منجر به بهبود تعادل پویا در مقایسه با گروه کنترل شد. سرعت گام گروه تصویرسازی-حرکتی بیشتر از گروه مشاهده‌عمل و کنترل بود، در نهایت، ریتم گام در گروه مشاهده‌عمل، نسبت به پیش آزمون پیشرفت داشت. یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌کنند که مشاهده و تصویرسازی حرکتی می‌توانند تعادل و پارامترهای راه‌رفتن را در سالمندان مبتلا به سکته مغزی بهبود بخشند.

Keywords

• سکته مغزی"
• تعادل"
• الگوی گام برداری"
• تصویر سازی حرکتی"
• "
• مشاهده عمل"