مدیریت زنجیره تأمین (Dec 2024)
شناسایی و مدل‌سازی ساختاری-تفسیری عوامل مؤثر بر انتخاب همکار برای همرقابتی در زنجیره تأمین بهداشت ودرمان
Abstract
با توجه به عدم قطعیت‌های موجود در زنجیره تأمین بهداشت و درمان و کمبودهای ناشی از آن، سازمان‌های فعال در این زنجیره به همرقابتی روی آورده‌اند. بعضی از این همرقابتی ها ناموفق بوده‌اند که یکی از دلایل آن عدم توجه به معیارهای انتخاب همکار برای همرقابتی است. با توجه به نبود تحقیقی در زمینه شناسایی عوامل انتخاب همکار به‌منظور همرقابتی، این پژوهش به‌منظور شناسایی این عوامل و مدل‌سازی آن‌ها (به‌منظور شناسایی بنیادی‌ترین عوامل) انجام شده است. در مرحله اول تحقیق، با روش تحلیل مضمون 38 عامل برای انتخاب همکار شناسایی گردید که در قالب 15 دسته «خدمات و منابع مکمل»، «نیروی انسانی دقیق و مجرب»، «رعایت اصول اخلاقی»، «ارائه خدمات دقیق، سریع و باکیفیت»، «پذیرش تغییرات و نوآوری»، «شهرت برند»، «حضور در بخش خصوصی»، «تناسب راهبردی رقیب با ما»، «نزدیک بودن از منظر جغرافیایی»، «مدیریت نیروی انسانی به شکل مناسب»، «داشتن سرمایه در گردش لازم برای مدیریت تحولات»، «اشتراک اطلاعات»، «فرهنگ‌سازمانی مشابه»، «نظم و انسجام سازمانی» و «ظرفیت ارائه خدمات» گروه‌بندی شد. در گام دوم با روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری فراگیر فازی، عوامل مدل‌سازی شدند. نتایج نشان داد «حضور در بخش خصوصی» و «نزدیک بودن از منظر جغرافیایی» بنیادی‌ترین عوامل هستند که روی سایر عوامل مؤثرند. در سطح بعدی نیز «نیروی انسانی دقیق و مجرب»، «رعایت اصول اخلاقی» و «داشتن سرمایه در گردش لازم برای مدیریت تحولات» قرار دارد. با توجه به معیارهای شناسایی شده توصیه می‌شود سازمان‌ها در انتخاب همکار به این معیارها توجه نمایند و خود نیز به تقویت این معیارها در داخل سازمان بپردازند تا شریک بهتری به‌حساب بیایند در نتیجه کاهش بروکراسی اداری، تقویت فرهنگ‌سازمانی، بهبود زیرساخت‌های اطلاعاتی و مدیریت منابع انسانی توصیه می‌گردد.
